Υπάρχει Ελπίδα!

19

Posted by next_day | Posted in , , , | Posted on 1:02 μ.μ.

Με αφορμή το υπέροχο απόγευμα Σαββάτου που μου χάρισε η μικρή μου, αλλά και την ανάρτηση της Μαρίνας Π. που δημοσίευσαν και οι μαμά...δες Μπαμπά....δες! οι σκέψεις ήρθαν η μια μετά την άλλη!

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή! Το τριήμερο 27.05.2011 - 29.05.2011 έλαβε χώρα το 34ο Φεστιβάλ Παιδιού του Δήμου Πεύκης. Ένα φεστιβάλ γεμάτο πιτσιρίκια από όλες τις ηλικίες, με μουσικοχορευτικά δρώμενα, δραστηριότητες, θεατρικές παραστάσεις, κοινωνικά μηνύματα δοσμένα μέσα από τα μάτια των παιδιών! Σε αυτό το φεστιβάλ λοιπόν συμμετείχε και το Σχολείο Κωφών και Βαρήκοων Πεύκης, το σχολείο της μικρής μου! Παρουσίασαν μια θεατρική παράσταση με τίτλο "Το σχολείο μας υποδέχεται τις καλοκαιρινές διακοπές"! 

Στην σκηνή ήταν στημένη μια σχολική τάξη..... Το τελευταίο μάθημα της χρονιάς... Μας συνεπήρε... Η δασκάλα ρωτούσε και τα παιδιά απαντούσαν.. Όλα στην Νοηματική, με παράλληλη μετάφραση στην Ελληνική!



Το μάθημα τελείωσε και μεταφερόμαστε στο σαλόνι ενός σπιτιού, ο μπαμπάς διαβάζει εφημερίδα, τα παιδιά παίζουν και η μαμά τρέχει να ετοιμάσει τα πράγματα για τις καλοκαιρινές διακοπές! Φωνάζει, γκρινιάζει και προσπαθεί να τους βάλει όλους σε μια σειρά, γιατί.... το πλοίο φεύγει σε λίγες ώρες και εμείς είμαστε ακόμα έτσι.....



Η ώρα περνά, τελικά η οικογένεια καταφέρνει και ετοιμάζεται, προλαβαίνει το πλοίο και μεταφερόμαστε στην παραλία όπου μαζί με άλλες οικογένειες επικρατεί πανικός! Πιτσιρίκια με ρούχα παραλίας, μπρατσάκια, σωσίβια, κουβαδάκια, να τρέχουν γύρω γύρω, οι μαμάδες να τα πασαλείβουν αντηλιακό και από τα μεγάφωνα να ακούγεται στην διαπασών το "Καλοκαιρινές Διακοπές για πάντα" και τα παιδιά όλα να τραγουδάνε!!! 



Και τραγουδούσαν και όλοι από κάτω! Τραγουδούσαμε ο καθένας όπως ξέρει και μπορεί! Εμείς με την φωνή μας και τα παιδιά μας με τα χέρια τους! Και οι φωνές οι δικές μας με τις φωνές της ψυχής τους ενώθηκαν και έγιναν δυνατές! Και γίναμε όλοι ένα!

Και αυτό που ήταν υπέροχο ήταν ότι κανείς δεν λυπήθηκε για αυτά τα παιδιά, κανείς δεν είπε "α, τα καημένα", κανείς δεν φοβήθηκε να τους μιλήσει... Κωφά, βαρήκοα και ακούοντα παιδάκια παίζανε όλα μαζί, χωρίς διακρίσεις, χωρίς προκαταλήψεις... Έβλεπες στα μάτια τους μόνο όρεξη για παιχνίδι και τίποτα παρά πέρα....

Και αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον μας! Που μεγαλώνουν ήδη σε ένα περιβάλλον βλέποντας την διαφορετικότητα, αλλά παίζοντας μαζί της!
Δεν έχει σημασία που κάποια δεν ακούγανε... Την ίδια μπάλα μπορούσαν να παίξουνε... Στις ίδιες κούνιες μπορούσαν να ανέβουν... Στις ίδιες τσουλήθρες μπορούσαν να παίξουν...
Αυτά τα παιδιά θα βγουν αύριο στην κοινωνία και θα μάθουν κι εκεί να συνυπάρχουν με την διαφορετικότητα.... Και θα είναι εύκολο, αφού θα είναι τα ίδια παιδιά με τα οποία έπαιζαν το Σάββατο στο Φεστιβάλ!

Για αυτό θυμηθείτε όλοι εσείς εκεί έξω που έχετε γύρω σας παιδιά... Μαμάδες, μπαμπάδες, παππούδες, γιαγιάδες, θείοι, θείες, όλοι......

Κανένα παιδί δεν είναι διαφορετικό...
Ακόμα και όταν....
...το δερματάκι τους έχει διαφορετικό χρώμα...
...τα αυτάκια τους, τα ματάκια τους, τα χεράκια τους ή τα ποδαράκια τους δεν είναι τόσο δυνατά...
...κάποιες φορές οι συμπεριφορές τους δεν θυμίζουν αυτές των δικών σας παιδιών...

Θυμηθείτε....
...ότι προσπαθούν το ίδιο και ίσως και κάποιες φορές παραπάνω...
...τα σχολεία τους μπορεί να λέγονται "ειδικά", αλλά είναι δίπλα σε αυτά που πάνε και τα δικά σας παιδιά...
...παίζουν στις ίδιες παιδικές χαρές..

Βλέπετε δεν υπάρχουν "ειδικές" παιδικές χαρές.... αυτό να θυμάστε... αυτό να θυμόμαστε.... 

Bad Mood...

24

Posted by next_day | Posted in , , | Posted on 12:33 μ.μ.

Είναι καιρός τώρα που το μέσα μου δεν είναι καλά... Οι λόγοι πολύ... Ο βασικότερος σχετίζεται με την δουλειά.. Δεν ξέρω αν θέλω να το αναλύσω εδώ... Εδώ είναι ένας χώρος που με κάνει να ξεφεύγω απο την καθημερινότητα μου, αλλά και ένας χώρος που μιλάω για αυτήν.. Ίσως σε κάποια άλλη ανάρτηση.. Δεν θέλω να βασανίσω με κάτι ακόμα το μυαλό μου, αρκετά έχω....

Διαβάζοντας όμως και τόσα άλλα blog βλέπω ότι σε πολλές αναρτήσεις βρίσκω κομμάτια μου, σκέψεις μου, αγωνίες μου... Μοιραζόμαστε πολλά περισσότερα πράγματα -ίσως άθελα μας- από όσα πιστεύουμε, από όσα γράφουμε.. 

Και είναι φορές που δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου... Περνάω πολλές ώρες της ημέρας κατσουφιασμένη και με έναν μόνιμο κόμπο στο στομάχι.. Αυτές οι ώρες είναι οι ώρες που είμαι στην δουλειά... Και δεν το θέλω, μου την σπάει, με πληγώνει.. Χάνω τον εαυτό μου... Παρηγοριέμαι με την άποψη, ότι όταν ξέρεις το πρόβλημα, έχεις κάνει ένα μεγάλο βήμα... Μέχρι να βρώ την δύναμη αλλά και τον τρόπο να το αντιμετωπίσω...

Από την άλλη, ψάχνω κάθε μέρα αφορμές για να χαμογελάσω... Ακριβώς επειδή ξέρω, ότι η σχεδόν μόνιμα κατσουφιασμένη Μάρθα, δεν είμαι εγώ.. Είναι κάποια άλλη που έχει έρθει και έχει κάτσει πάνω στο στέρνο μου και με πιέζει... Και χαίρομαι γιατί γράφοντας αυτές τις λέξεις, συνειδητοποιώ ότι δεν πρέπει να στύψω και ιδιαίτερα το μυαλό μου για να θυμηθώ εικόνες, πρόσωπα, στιγμές που με κάνουν να χαμογελώ..

Όμως με όσο καλή διάθεση κι αν ξεκινήσω το πρωί, κάτι μέσα στην μέρα θα με χαλάσει.. Δεν ξέρω πλέον αν προκαλώ εγώ το οτιδήποτε για να δικαιολογήσω την αδυναμία μου... Πάντα προσπαθούσα να χαμογελώ, να είμαι αισιόδοξη, όμως τώρα έχω πέσει σε ένα τέλμα... Μου φταίνε τα πάντα και όλοι.. Θυμώνω με πράγματα που άλλες φορές τα θεωρούσα ασήμαντα... Και όσο κι αν ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη που νιώθω έτσι, στην συγκεκριμένη φάση δεν με βοηθάει...

Θα περάσει το ξέρω, απλά θέλει τον χρόνο του.... 

Κίνηση για τον υποτιτλισμό των ελληνικών προγραμμάτων στην τηλεόραση

18

Posted by next_day | Posted in , , , | Posted on 1:08 μ.μ.

"Κινητικότητα διακρίνεται τις τελευταίες ημέρες σε μια ομάδα κωφών, βαρήκοων αλλά και ατόμων που έχουν στο συγγενικό τους ή στο φιλικό τους περιβάλλον κωφούς ή βαρήκοους!"

Μου θυμίζει λίγο τίτλο δελτίου ειδήσεων, αλλά ας επιστήσουμε λίγο την προσοχή μας σε ένα και μοναδικό γεγονός!  Αν υποθέσουμε ότι όντως ήταν τίτλος ειδήσεων και παρακολουθούσαμε τον παρουσιαστή να μας το ανακοινώνει και να μας περιγράφει τί ακριβώς συμβαίνει και τί κινηση είναι αυτή! 
Εμείς θα ακούγαμε! σωστά? Σωστά! 

Όλοι! Σωστά? Λάθος!!!!! 

Η ομάδα που κυρίως θα αφορούσε αυτή η είδηση θα ήταν αποκλεισμένη και δεν θα μπορούσε να πληροφορηθεί για αυτήν την κίνηση πάρα μόνο μέσω του διαδικτύου! Για έναν και μοναδικό λόγο... Δεν υπάρχουν υπότιτλοι! Σε κάποια κανάλια βέβαια υπάρχει διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα. Όχι σε όλα τα προγράμματα, αλλά τουλάχιστον έχει ξεκίνησει αν γίνεται! Ξεχνάμε όμως ότι υπάρχουν και οι μεταγλωσσικοί κωφοί. 

(Μια μικρή παρένθεση για να εξηγήσουμε την διαφορά σε μεταγλωσσικούς και προγλωσσικούς κωφούς :  Κωφός είναι αυτός που δεν μπορεί να ακούσει, ώστε να εξυπηρετήσει τον εαυτό του με βάση τα ηχητικά ερεθίσματα. Οι κωφοί μπορεί να είναι προγλωσσικοί ή μεταγλωσσικοί. Οι προγλωσσικοί Κωφοί έχουν χάσει την ακοή τους πριν την ανάπτυξη της γλώσσας, ενώ οι μεταγλωσσικοί έχασαν την αίσθηση της ακοής σε μεγαλύτερη ηλικία και αφού ήδη είχαν ακούσει και αναπτύξει τον προφορικό λόγο. Οι δύο αυτοί τύποι κωφών είναι επόμενο να χαρακτηρίζονται και από εντελώς διαφορετικές επικοινωνιακές ανάγκες. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ.)

Οι μεταγλωσσικοί κωφοί λοιπόν "εξ ορισμού", μπορούν και επικοινωνούν όπως και οι ακούοντες. Μιλάνε, διαβάζουν χείλη και δεν γνωρίζουν την Νοηματική (οι περισσότεροι τουλάχιστον) εφόσων ήδη ξέρουν τον τρόπο να επικοινωνούν!

Η κοινωνία των κωφών έχει αναπτυχθεί αρκετά, αλλά περισσότερο με πρωτοβουλία των ίδιων των κωφών. Μέσα σε πολλές ομάδες που έχουν δημιουργηθεί, υπάρχει και μια στο facebook με τίτλο "Κουφός είσαι ρε?" η οποία έχει δημιουργηθεί από την γνωστή σε αρκετούς Σοφία Κολοτούρου μέσα από ομώνυμο το blog της Κουφός είσαι, ρε? Δεν ακούς?.! 

Διάφορες συζητήσεις έχουν λάβει κατά καιρούς χώρα με τελευταία την συζήτηση περί υποτιτλισμού των Ελληνικών ταινιών, σειρών και προγραμμάτων. Ήση όπως ίσως γνωρίζετε οι περισσότεροι το Mega έχει κάνει την αρχή με τον υποτιτλισμό της σειράς "Το Νησί", την οποία παρακολουθούν φανατικά οι κωφοί! Μέσα απο την συζήτηση διάφορα μέλη της ομάδας μας ενημερώνουν ότι και σε άλλες σειρές έχει γίνει υποτιτλισμός οι οποίες όμως παίζονται τις πρώτες πρωινές ώρες, ώρες που οι περισσότεροι απο εμάς κοιμόμαστε και ως αποτέλεσμα δεν μπορούμε να τις παρακολουθήσουμε!

Μέσα απο μακροσκελείς συζητήσεις αποφασίσαμε να κινητοποιηθούμε και να στείλουμε ο καθένας προσωπικά (είτε με αντιπρόσωπο την κα. Σοφία Κολοτούρου) μια επιστολή προς όλα τα Ελληνικά Τηλεοπτικά Κανάλια, στην οποία ζητούμε τον υποτιτλισμό, αλλά εξηγούμε και τους λόγους για τους οποίους το ζητάμε!

Σας παραθέτω την επιστολή : 


"...
Καλησπέρα σας. Είμαστε μια διαδικτυακή ομάδα 107 μέχρι στιγμής ατόμων που έχουμε προβλήματα ακοής είτε εμείς είτε οι άμεσοι συγγενείς μας (κυρίως παιδιά).
Πολλοί από μας (ή τα παιδιά μας) δεν γνωρίζουμε τη νοηματική γλώσσα. Αντιθέτως, διαβάζουμε με ευχέρεια τους υποτίτλους στα διάφορα τηλεοπτικά προγράμματα.

Αποφασίσαμε να σας στείλουμε αυτή την ομαδική επιστολή για να σας πούμε ότι
γνωρίζουμε πως στο εξωτερικό είναι υποτιτλισμένο το σύνολο των ταινιών που
προβάλλονται στην τηλεόραση και αναρωτιόμαστε πότε θα προχωρήσετε κι εσείς σε
αυτό το βήμα. Γνωρίζουμε πως σήμερα η τεχνολογία είναι άμεσα διαθέσιμη και σχετικά φτηνή. Όπως γνωρίζουμε επίσης και την πρωτοβουλία του καναλιού MEGA
να υποτιτλίσει τη σειρά «Το Νησί», την οποία παρακολουθούμε οι περισσότεροι από μας φανατικά.

Έχουμε μάθει ότι το ίδιο κανάλι έχει δεσμευτεί ως προς τον μελλοντικό υποτιτλισμό όλων των προγραμμάτων του. Ελπίζουμε αυτό να γίνει σύντομα και να ακολουθήσουν και τα άλλα κανάλια.

Θα θέλαμε επίσης να εκφράσουμε τη δυσαρέσκειά μας για τη μετάδοση υποτιτλισμένων σειρών στις 4 το πρωί ή σε άλλες ακατάλληλες ώρες, όπως μάθαμε ότι είχε συμβεί με τη σειρά «Το Καφέ της Χαράς» από τον ΑΝΤ1. Αφού η τεχνολογία υπάρχει, και αφού έχει ήδη χρησιμοποιηθεί, δεν είναι κρίμα τέτοιες σειρές να περνούν απαρατήρητες μέσα στη νύχτα;

Γνωρίζουμε ότι εμείς είμαστε μόνο 107 άτομα, ωστόσο οι κωφοί και βαρήκοοι της χώρας μας αντιστοιχούν συνολικά σε έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό, ίσως και πάνω από 20.000 άτομα. Όλοι αυτοί θα μπορούσαν να ωφεληθούν από τους υποτίτλους. Το ίδιο θα μπορούσαν να ωφεληθούν και πολλοί από τους μετανάστες, που προσπαθούν να μάθουν τη γλώσσα μας. Εάν λοιπόν συνυπολογίσετε όλο αυτό το πλήθος ατόμων, θα δείτε ότι ανέρχονται συνολικά σε μια σημαντική τηλεοπτική μερίδα κοινού, που είναι σήμερα αποκλεισμένη από τα τηλεοπτικά προγράμματα και κυριολεκτικά διψάει για να τα δει υποτιτλισμένα.

Ειδικότερα υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τις ταινίες του Ελληνικού Κινηματογράφου, που επίσης γνωρίζουμε ότι έχουν υποτιτλιστεί ήδη σε μεγάλο αριθμό και μάλιστα είχαν διανεμηθεί πριν από 3-4 χρόνια με το περιοδικό «Τηλεθεατής».

Τέλος, υπάρχει και μεγάλο ενδιαφέρον για την παρακολούθηση ειδήσεων με υποτίτλους, μια και οι σημερινές ειδήσεις «για άτομα με πρόβλημα ακοής» είναι ειδήσεις που οι περισσότεροι από μας (αλλά και από πολλούς βαρήκοους και μεταγλωσσικούς κωφούς) δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε καθώς δεν γνωρίζουμε τη νοηματική γλώσσα. Αντιθέτως, ένα δελτίο ειδήσεων και με υποτίτλους (ας έχει και νοηματική ταυτόχρονα, δεν μας πειράζει) θα μπορούσε να καλύπτει τις ανάγκες τις δικές μας αλλά και όλων των άλλων προαναφερθέντων ομάδων τηλεθεατών.

Κλείνουμε την επιστολή πιστεύοντας ότι θα έχουμε την προσοχή και την ανταπόκρισή σας.

Με εκτίμηση

Εκ μέρους της ομάδας «Κουφός είσαι ρε;» (θα μας βρείτε στο facebook με αυτή την ονομασία)

Σοφία Κολοτούρου, συγγραφέας του βιβλίου «Κουφός είσαι ρε; Δεν ακούς;» , εκδόσεις ΚΨΜ,www.sofiakolotourou.gr"

(Για λόγους προσωπικών δεδομένων τα ονόματα των υπόλοιπων προσυπογραφόντων έχουν σβηστεί και έχει μείνει μόνο της Σοφίας, η οποία και έχει συντάξει την επιστολή )

Η επιστολή θα ξεκίνησει να αποστέλλεται απο σήμερα απο όσους είμαστε μέλη της ομάδας και αναμένουμε να δούμε αν θα έχουμε κάποια ανταπόκριση!

Ελπίζω να μην σας κούρασα με την σχετικά μεγάλη ανάρτηση, αλλά δεν μπορούσε να λείπει μια τέτοια ενημέρωση απο το βλογάκι μου, μιας και μεγάλο μέρος τους αναφέρεται και στην αγαπημένη μου Αθηνά! 

Θα χαρώ ιδιαίτερα αν κάποιος απο εσάς μας βοηθήσει σε αυτή μας την κίνηση, είτε με αναδημοσίευση της επιστολής στο blog του, είτε στέλνοντας την επιστολή στα Ελληνικά Τηλεοπτικά Κανάλια (να τονίσω ότι υπάρχει λίστα με τις διευθύνσεις για διευκόλυνση και μπορώ να την στείλω σε όποιον θέλει), είτε να ενημερώσει φίλους και γνωστούς μέσω των διαφόρων κοινωνικών δικτύων που είμαστε ο καθένας!

Φιλιά Διαμαντένια σε όλους και ας ελπίσουμε ότι θα έχουμε κάποιο αποτέλεσμα!

Το Σκόρπιο Εγώ μου.....

18

Posted by next_day | Posted in , , | Posted on 8:09 μ.μ.

Γυρίζοντας στο άδειο σπίτι κάτι με πιάνει.....
Δεν είναι που λείπεις εσύ.. Ξέρω ότι σε λίγες ώρες θα είσαι πάλι εδώ... θα είμαι πάλι στην αγκαλιά σου....
Δεν είναι που λείπεις εσύ.... αγαπημένη μου... που πάντα είσαι στην καρδιά μου....Δεν είναι η συζήτηση που έκανα... και μου ήρθαν στο μυαλό θύμησες...
Δεν είναι που λείπουν τόσοι άλλοι.... νεκροί ή ζωντανοί λείπουν από την ζωή μου... κάποιοι μου λείπουν, κάποιοι άλλοι όχι... με κάποιους έπρεπε να γίνει, με κάποιους το αφήσαμε να γίνει....

Είναι μια μελαγχολία και ένας κόμπος στον λαιμό...

Είναι ένας ανεξήγητος φόβος που ξαφνικά ήρθε και φώλιασε στο μέσα μου... Φόβος χωρίς αιτία, χωρίς αφορμή... Απλά φόβος... 

Είναι τα τραγούδια που ακούω... 

Είναι όλα αυτά που για κάποιον λόγο ήρθαν και έσκασαν χωρίς να ρωτήσουν μπροστά στα μάτια μου...

Είναι όλα όσα απέφευγα μέρες, μήνες, χρόνια να αντιμετωπίσω και τώρα στέκονται προκλητικά μπροστά μου...

Είναι τα όνειρα που έχω κάνει.. όνειρα που πιστεύω ότι θα γίνουν... απλά τώρα, αυτή την δεδομένη στιγμή πατάω το γκάζι στο τέρμα και πέφτω πάνω τους... απλά για να δώ αν θα αντέξουν...

Είναι που φλερτάρω πολύ έντονα με την καταστροφή.... Θέλω να δοκιμάσω.. να γκρεμίσω όσα έχω χτίσει... να διώξω όσους έχω κοντά μου.. δεν θέλω να δώ αν θα γυρίσουν.... δεν έχει νόημα αν φύγουν και μετά το μετανιώσουν.. θέλω να δώ αν θα κάτσουν και να το παλέψουν...

Είναι που θέλω κι εγώ η ίδια να καταστραφώ για λίγο.... για πολύ λίγο.. να δώ την ψυχή μου γυμνή... να δώ τί είναι στ'αλήθεια... να δώ τί κρύβει μέσα της.... Να δώ τα κομμάτια μου αφημένα στο πάτωμα... και να τα μαζέψω... να τα συναρμολογήσω... να με ξαναφτιάξω.... χωρίς να αλλάξω το παραμικρό.... απλά να νιώσω το απόλυτο τίποτα και σιγά σιγά να χτίσω το είναι μου....

Γράφω και δεν μπορώ να σταματήσω... Σκόρπιες σκέψεις για τους άλλους.... Για μένα όμως όλη μου η ζωή κρύβεται πίσω απο αυτά τα λόγια.... Είμαι εγώ...

Εγώ που πηγαίνω το μυαλό μου επίτηδες σε όσα πονάνε...
Εγώ που αύριο θα είμαι και πάλι καλά...

Είμαι εγώ που βάζω το δάχτυλο στην πληγή και την ξύνει για να ματώσει... 

Με απόλυτη συνείδηση της πράξης...

Με απόλυτη και καθηλωτική επιρροή στις συνέπειες...

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)