Διαμαντένια_Προβλήτα Το σήμερα είναι το υπέροχο αύριο που ονειρεύτηκες χθές...

Μετά απο μια δύσκολη μέρα, βρίσκομαι επιτέλους στο κρεββάτι μου με την αγαπημένη μου μουσική και χαμηλό φωτισμό..Δύσκολη μέρα απο πολλές απόψεις...Πάντα μετά απο μια τέτοια μέρα, μου άρεσε να παίρνω μια λευκή κόλλα χαρτί και να αποτυπώνω τις σκέψεις μου...Να γεμίζω σελίδες ολόκληρες με σκέψεις, μουτζούρες όταν κάτι δεν μου άρεσε, να πετάω τις σελίδες αν τελικά το μετάνιωνα...Κάτι τέτοιο ξεκίνησα να κάνω και σήμερα... Και τα πήγαινα καλά..είχα αρχίσει να ξεσπάω, να ξεχνάω όλα τα πράγματα που με απασχολούσαν, να ηρεμώ...Μέχρι που σκέφτηκα κάτι και έχασα τις σκέψεις μου και μπερδεύτηκα σε ένα άλλο θέμα...
Τώρα πια αντί της λευκής κόλλας υπάρχει νέο έγγραφο στο word... Οι μουτζούρες δεν υπάρχουν πιά αφού για το κάθε λάθος μικρό ή μεγάλο υπάρχει το backspace... και αν κάτι το μετανιώσουμε οι κινήσεις είναι δύο και πολύ απλές.. "Χ" και απάντηση "ΟΧΙ" στο να αποθηκευτούν οι αλλαγές...
Προσπαθώ να σκεφτώ τα αρνητικά και τα θετικά και να καταλήξω τελικά τί είναι προτιμότερο,καλύτερο.....
Σίγουρα, κερδίζεις χρόνο μπροστά απο ένα υπολογιστή και χώρο...Πλέον πιο γρήγορα γράφεις στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή παρά με το χέρι...Και σίγουρα δεν γεμίζει ο τόπος άχρηστα χαρτιά..Επιπλέον διασφαλίζεις αρκετά περισσότερο ότι δεν θα χάσεις κάτι, ειδικά με ένα συχνό και καλό back up, μπορούμε να είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι τίποτα δεν θα χάσουμε. Όμως χάθηκε η μυρωδιά του χαρτιού...Ο ήχος που κάνουν οι σελίδες όταν γυρνάνε...Όλα αυτά τα "'αχρηστα" χαρτιά, στα οποία αποτυπώσαμε σκέψεις της στιγμής και δεν είχαμε το backspace για να τις σβήσουμε, αλλά τις κρατήσαμε γιατί δεν μπορείς να τις πετάς με τόση ευκολία....
Κερδίσαμε την ευκολία να μοιραστούμε τις σκέψεις μας, τις ανυσηχίες μας με άλλους, μέσω ενός site ή ενός blog ή ακόμα και μέσα απο ένα χαλαρό chating σε msn, plurk, google talk και όλα τα υπόλοιπα.. Μήπως όμως έτσι χάνουμε την ανάγκη να γράψουμε κάτι για τον εαυτό μας και μόνο??... Μήπως αυτή η δημοσιοποίηση μας κάνει να μην γράφουμε τελικά αυτό που πραγματικά θέλουμε...Μήπως κάποιος φορές μπαίνουμε στο τρυπάκι ότι κάποιοι "μας παρακολουθούν" και πρέπει να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό;;....
Απάντηση δεν έχω βρεί ακόμα...εξάλλου οι απορίες μου αποτυπώνονται μέσω ενός υπολογιστή...Προτιμώ προς το παρόν να επιστρέψω στις λευκές μου κόλλες και στις μουτζούρες μου...Ίσως γιατί πίσω απο τις μουτζούρες μου μπορώ να είμαι πραγματικά εγώ.....