Επάνω οι δικοί μου κάθονται στο μπαλκόνι και συζητάνε με τους φίλους του...
Απο το σαλόνι ακούγονται όμορφες μουσικές απο το ράδιο..
Κι εγώ κάθομαι κάτω και προσπαθώ να χαλαρώσω απο ακόμα μια εξαντλητική μέρα στην δουλειά..
Και κάνω όμορφες σκέψεις...
Για μένα,
για την ζωή μου,
για τους ανθρώπους που έχω γύρω μου....
Είναι όμορφη η ζωή...
Με τις δυσκολίες της, τα εμπόδια, τις χαρές..
Είναι πάντα μαζί μας κάτι απο όλα αυτά να μας θυμίζει ότι είμαστε ζωντανοί, ότι μπορούμε και νιώθουμε τα πάντα και είμαστε τυχεροί για αυτό το δώρο...
Τα μάτι κλείνουν σιγά σιγά....
Και όταν πέσω να κοιμηθώ θα ονειρευτώ ένα καλύτερο αύριο...
Καληνύχτα...

Comments (0)

Δημοσίευση σχολίου