Γνωρίζω νέους φίλους, μπαίνω στα βλογοσπιτάκια τους, μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί τους, συμμετέχω στα προβλήματα τους..
Χαρά και λύπη είναι όλα εδώ..
Όταν συμβαίνει κάτι, σκέφτομαι αν πρέπει να το αναρτήσω ή όχι, πώς θα το γράψω, πώς θα εκφραστώ...
Και είναι ελάχιστα τα άτομα απο την πραγματική μου ζωή που γνωρίζουν για αυτό εδώ το μέρος...
Ίσως κάποια στιγμή να το πώ..
Ίσως και ποτέ...
Είναι μια δεύτερη ζωή..
Και όσο δύσκολα μοιράζομαι την real life μου, τόσο δύσκολο μου φαίνεται να μοιραστώ και τούτο εδώ το βλόγι...
Ίσως δεν μπορώ, ίσως και να μην θέλω...
Είναι ένα σπιτάκι κι αυτό εδώ..
Και μου αρέσει πολύ που εδώ μπορώ να βάλω πιο εύκολα όποιον θέλω μέσα...
Εδώ επιλέγω τί θα δείξω, τί θα πώ...
Αύριο κλείνει χρόνο το σπιτάκι...
Έχω ήδη φτιάξει τούρτα για να το γιορτάσω...
Αύριο είσαστε όλοι καλεσμένοι να παρετε το κομματάκι σας...
Σας φιλώ γλυκά όλους όσους επισκέψτε το σπιτάκι μου... Το δευτέρο μου σπίτι, που είναι πάντα ανοιχτό, όλες τις ώρες, για όλους!