Σωστή Διατροφή και Δίαιτα

0

Posted by next_day | Posted in , | Posted on 10:05 π.μ.

Στόχοι:
1. Σωστή Διατροφή
2. Δίαιτα....

Προσπάθησα πολλές φορές μόνη μου να τους πετύχω αλλά ούτε μια φορά δεν ήταν επιτυχής...Ενταξεί τα κιλά που ήθελα τα έχανα..Πετύχαινα τον έναν στόχο...Σωστή διατροφή όμως δεν σημαίνει σχεδόν νηστική όλη την μέρα..!!!

Σήμερα λοιπόν, έχω ραντεβού με διατροφολόγο.....
Πρόγραμμα διατροφής, σωστοί συνδιασμοί τροφών και όλα εκείνα τα οποία θα με βοηθήσουν να χάσω και κιλά και να μάθω να τρώω σωστά...

Ελπίζω στο επόμενο σχετικό ποστ, θα έχω να πώ για τα καλά αποτελέσματα....

Καλή μου επιτυχία!! ;)

'Οταν θες κάτι πολύ...

0

Posted by next_day | Posted in | Posted on 3:33 μ.μ.


..τότε όλες οι δυνάμεις του σύμπαντος συνομωτούν για να το πραγματοποιήσουν"....

Η παραπάνω πρόταση πέρα απο το ότι υπάρχει στο βιβλίο "Αλχιμιστής",το οποίο είναι γνωστό, υπάρχει απο τις 10/10 στα πρόχειρα μου...
Ειλικρινά δεν θυμάμαι για τί ήθελα τότε να μιλήσω..
Ξέρω όμως ότι κάθε μέρα το νιώθω...
Μόνο που αυτό που ζητάω σήμερα δυστυχώς όσο κι αν το θέλω δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί...
Έχει περάσει περίπου 1,5 χρόνος από την στιγμή που η ζωή μου σταμάτησε σε ένα γαμημένο τηλέφωνο που χτύπησε...Το μυαλό κόλλησε σε μια συγκεκριμένη φράση.."Πάει η νονά"..
Παέι...πού πάει??
Ο.Κ. παιδικές απορίες..ξέρεις που πάει....καρκίνο είχε (εκείνη με έμαθε να το λέω και να μην φοβάμαι τίποτα..Συγνώμη αν τώρα ακούγεται άχαρη αυτή η λέξη, αλλά είναι η αλήθεια)...
Πάει λοιπόν....Για ένα ταξίδι, το τελευταίο όπως συνηθίζουμε να λέμε....

Και πίσω άφησε πολλά...
Άφησε αγάπη, δύναμη, αναμνήσεις, στοργή....
Άφησε δυνατά συναισθήματα...
Άφησε όμως και πολλά μάτια βουρκωμένα, καρδιές βυθισμένες στην θλίψη....

Εγώ αρνούμαι να το δεχτώ....
Δεν άφησε τίποτα πίσω..Είναι ακόμα εδώ...Στο μυαλό μου, στην καρδιά μου, στην ψυχή μου...
Και εξακολουθεί να μου δίνει αγάπη, δύναμη, στοργή, δυνατά συναισθήματα...
Είναι εδώ και μου σκουπίζει τα βουρκωμένα μάτια και χαιδεύει με τα απαλά της χέρια την καρδιά μου...

Δεν θα πώ αντίο.....
Σου είπα μια φορά......Τότε......
Τώρα όμως είσαι εδώ.....

Ίσως να αρχίζω να το ξεπερνάω...όμως δεν σε ξεχνάω....Είσαι πάντα κοντά μου....

"Αιώνια θα το τραγουδώ, πώς οι στιγμές που μου έδωσες αξίζουν μια ζωή".....

Ισπανία ή Ιταλία;

6

Posted by next_day | Posted in | Posted on 1:42 μ.μ.

Εχθές συζητώντας με τον καλό μου, για οικονομία, μέσα σε όλα τέθηκε και το θέμα "διακοπές".
Πού θα πάμε κυρίως, γιατί το πότε είναι μια πονεμένη ιστορία.
Αποφασίσαμε λοιπόν να βγούμε κάπου προς τα έξω.Εξάλλου μέσω ενός ταξιδιωτικού γραφείου θα χαλάσουμε ή τα ίδια ή κάτι παραπάνω, αλλά ίσως και να αξίζει αυτό το παραπάνω...
Βρεθήκαμε λοιπόν στις εξής δύο επιλογές..Ισπανία ή Ιταλία...
Οι γνώμες διαφόρων γύρω-γύρω είναι οι εξής:

Ιταλία :
Να μην πάω Ιταλία, διότι είναι σχεδόν σαν την Ελλάδα και το βασικότερο ότι οι περισσότεροι Ιταλοί το καλοκαίρι είναι στην Ελλάδα..
Να πάω Ιταλία, διότι είναι ερωτική χώρα, το ότι είναι σαν την Ελλάδα θα μας κάνει να νιώσουμε πιο οικεία και έχει την Ρώμη!!(το τελευταίο σαν επιχείρημα δεν το κατάλαβα για να είμαι ειλικρινής!!!)


Ισπανία :
Να μην πάω Ισπανία, γιατί η Ιταλία είναι καλύτερη!!!!!!
Να πάω Ισπανία γιατί είναι καλύτερη απο την Ιταλία!!!!!!



Εγώ θέλω να πάω Ιταλία και ο φίλος μου Ισπανία....
Δεν ξέρω που θα πάμε τελικά....
Περισσότερο γράφω αυτό το ποστ για να δώ αν θα πάω τελικά εξωτερικό ή απλά κάνω όνειρα ανευ ουσίας.....
Και ξαναλέω ότι εγώ ψηφίζω Ιταλία!!!

updated : Με γκρούπ ή ατομικά???

Μετά απο το Σαββατοκύριακο

0

Posted by next_day | Posted in , | Posted on 1:33 μ.μ.

Αυτό το Σαββατοκύριακο με βρήκε για λίγες ώρες στο χωριό μου...Η γιορτή του μπαμπά ήταν μια καλή αφορμή για να κατέβω έστω και για λίγο...
Το Σάββατο είχαμε την γιορτή..Ήπιαμε, φάγαμε, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε,τσακωθήκαμε..Όσα γίνονται δηλαδή όταν μεζεύονται πολλά και διαφορετικά άτομα στο ίδιο τραπέζι..
Κάποια στιγμή, πήγα στην πίσω αυλή να κάνω ένα τσιγάρο κι εγώ σαν άνθρωπος...Και παρατήρησα το πόσο γλυκά μπορούν να ενώνονται οι φωνές και οι ψυχές τόσων ανθρώπων..Ως συνομιλητής συμμετείχα ενεργά στην όποια συζήτηση. Ως ακροατής όμως, πρόσεξα το πώς μπορούν τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι να ενώσουν τα συναισθήματα τους και να δημιουργήσουν μια πολύ όμορφη κατάσταση.
Η συνέχεια ήρθε την Κυριακή, καθώς πήγαμε με φίλους στο λιμάνι του χωριού να πιούμε ένα καφεδάκι προτού πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής..
Με μια κούπα λοιπόν ζεστο καφέ, αράξαμε σε μια καφετέρια η οποία βρίσκεται στν φάρο και έχεις την θάλασσα πραγματικά κάτω απο την μύτη σου...
Πόσο όμορφες στιγμές, πόσα όμορφα συναισθήματα και τελικά τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι καταφερνούν και βρίσκουν κοινά σημεία στα πιο απλά πράγματα της ζωής...
Σε ένα τραπέζι γιορτινό, σε μια διαμάχη, σε μια ζεστή κούπα καφέ, στο βαθύ και απέραντο γαλάζιο της θάλασσας...
Το γαλάζιο που έχουν και τα μάτια σου.........

Αναγνωρίστηκαν τα πτυχία απο τα ξένα κολλέγια

0

Posted by next_day | Posted in | Posted on 6:15 μ.μ.

Σήμερα βγήκε η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που αφορά την αναγνώριση ή μη, των πτυχίων των ξένων Πανεπιστημίο που συνεργάζονται με κολλέγια στην χώρα μας. (Το πλήρες άρθρο Εδώ ).
ΟΚ κι εγώ σε ξένο κολλέγιο κάνω το μεταπτυχιακό μου και θα έπρεπε να με χαροποιεί αυτή η απόφαση. Όμως με βρίσκει σε κάποια σημεία αντίθετη.
Θετικό ότι αναγνωρίστικαν, όμως δεν εξετάζεται η ποιότητα σπουδών και αν σε κάποιες περιπτώσεις είναι ισάξια με αυτή στο αντίστοιχο ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Θετικό ότι αναγνωρίστικαν, αλλά ποιός προφυλάσσει όλους εκείνους οι οποίοι έκαναν το μεταπτυχιακό τους σε ελληνικό, δημόσιο Πανεπιστήμιο, απο τις "προκαταλήψεις" ορισμένων εργοδοτών οι οποίοι ντε και καλά επιμένουν να πιστεύουν ότι τα ξένα Πανεπιστημία είναι καλύτερα και ότι τα ελληνικά είναι για τα σκουπίδια.
Επισυμαίνω κάτι πολύ σημαντικό...Στα παραρτήματα των ξένων Πανεπιστημίων στην Ελλάδα τα κριτήρια επιλογής είναι σε κάποιες περιπτώσεις αυθαίρετα...Ζητούν ή πτυχίο απο ΑΕΙ,ΤΕΙ ακόμα και ΙΕΚ και αν δεν έχεις κάποιο πτυχίο απαιτούν κάποια (αρκετά η αλήθεια είναι) χρόνια προϋπηρεσίας.
Δεν υποβαθμίζω ούτε τα ΤΕΙ (και εγω απόφοιτος ΤΕΙ είμαι), ούτε και τα ΙΕΚ, αλλά ούτε και την σκληρή εργασία χρώνων κάποιων ανθρώπων. Όμως, κατά την δική μου αποψη, κατ'αυτόν τον τρόπο υποβαθμίζεται ο αγώνας όλων εκείνων που πέρασαν σε κάποιο Πανεπιστήμιο, κουράστηκαν για να τελειώσουν στην ώρα τους και ζητούν να κάνουν ένα μεταπτυχιακό..Και συνήθως στα τμήματα βλέπουμε το φαινόμενο φοιτητών με εντελώς διαφορετικό επίπεδο γνώσεων...
Το αποτέλεσμα;;...
Θα φανεί στο πέρασμα του χρόνου....

Σαν σήμερα_22/10/......

2

Posted by next_day | Posted in | Posted on 10:26 π.μ.


....1937 : Ο Μάνος Λοΐζος γεννιέται στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Είναι το μοναδικό παιδί του Ανδρέα Λοΐζου, παντοπώλη που έχει φτάσει εκεί το 1924 από τους Αγίους Βαβατσινιάς (ένα χωριό της Λάρνακας της Κύπρου), και της Δέσποινας Μανάκη, κόρης γεωπόνου από τη Ρόδο.
Στις 8 Ιουνίου 1982 θα χτυπηθεί από εγκεφαλικό επεισόδιο. Θα μείνει ένα μήνα στο νοσοκομείο και στις 16 Αυγούστου θα ταξιδέψει εκ νέου στη Μόσχα, προκειμένου να συνεχίσει τη νοσηλεία του. Στις 7 Σεπτεμβρίου θα υποστεί και δεύτερο εγκεφαλικό, το οποίο θα αποβεί μοιραίο. Δέκα μέρες αργότερα (17 Σεπτεμβρίου) θα φύγει για πάντα...

Το πιο ωραίο απόγευμα

3

Posted by next_day | Posted in , | Posted on 8:22 π.μ.

Εχθές πέρασα ένα απο τα πιό όμορφα απογεύματα της ζωής μου..Πήγα και είδα την βαφτιστήρα μου, η οποία είχε τα κέφια της και ήταν πολύ θετική στα παιχνίδια,στις αγκαλιές και στα χάδια..
Έχει αρχίσει και λέει και τις πρώτες της λεξούλες...Όχι ολοκληρωμένες, αλλά σίγουρα κι αυτό είναι μια αρχή...Το δυσάρεστο είναι οι επιβεβαιώσεις της γιατρού ότι δεν θα ακούσει...Τα ευχάριστα είναι ότι έχει αναπτύξει πάρα πολύ την νοηματική, με απλές κινήσεις, για την ηλικία της και ότι έχει αρχίσει και μπορεί να διαβάζει με μεγαλύτερη ευκολία τα χείλη....
Ίσως και να την ακούσω να με φωνάζει κάποια στιγμή νονά...Αλλά απο την άλλη είναι τόσο πολύ εκφραστική όταν με περιγράφει με κινήσεις που λένε πολύ περισσότερα απο μια απλή κουβέντα...
Έπαιξα πολύ ώρα μαζί της και για να με ευχαριστήσει ερχόταν συνέχεια πάνω μου και με φίλαγε...
Στο τέλος με ρωτάει (πάντα με κινήσεις) αν τώρα που θα φύγω θα πάω σπίτι μου για "νάνι" και απο απλή περιέργεια της λέω όχι και ότι θα πάω για βόλτα...Νευρίασε πάρα πολύ, έβαλε τα χεράκια της με όση δύναμη μπορούσε στα πόδια και μου κούναγε το δαχτυλάκι για να μην φύγω...Προσπαθούσα να παίξω μαζί της αλλά είχε νευριάσει πάρα πολύ...της κακοφάνηκε που θα την άφηνα για να πάω βόλτα....Μόνο όταν τελικά κατάφερα να την πείσω ότι πάω για ύπνο, με άφησε να φύγω.
Για τον δρόμο της επιστροφής μου έδωσε το πιο γλυκό φιλί και το πιο όμορφο χαμόγελο....
Καλημέρα μικρή μου Αθηνά..............

Η Λυδία πολεμά με τον καρκίνο...

1

Posted by next_day | Posted in | Posted on 5:08 μ.μ.

Είναι συγκλονιστικό το blog με τον παραπάνω τίτλο....
Το έχω διαβάσει σχεδόν όλο και θαυμάζω την πίστη αυτών των ανθρώπων...
Καρκίνος......
Μία λέξη,τόσα πολλά συναισθήματα...
Ένα όμως είναι το σημαντικότερο απ'όλα....Είναι δειλός...Χτυπάει εκεί που δεν το περιμένεις και φεύγει.....
Εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου η μικρή Λυδία να τα κααταφέρει....

http://lydia-tigria.blogspot.com/

Σαν σήμερα_21/10/......

0

Posted by next_day | Posted in | Posted on 3:37 μ.μ.

...1825 : Δημοσιεύεται για πρώτη φορά στην "γενική εφημερίδα της Ελλάδος" το ποίημα του Διονύσο Σολομού "Ύμνος εις την Ελευθερία"...

Πηγή

"Ιδιαζόντως"

0

Posted by next_day | Posted in , | Posted on 3:30 μ.μ.

Ιδιαζόντως ευφυής και τρυφερός σαν εραστής
στα λάθη πάντα συνεπής, ο πιο καλός ο μαθητής.

Κοινωνικά διαπερεπής, στον πειρασμό επιρρεπής
με σιγουριά ανασφαλής, ένας νορμάλ σχιζοφρενής.
Ιδιαζόντως ευφυής και μανιώδης στοχαστής
μιας υψηλής αισθητικής, Πειραϊκής-Πατραϊκής.
Βαθύτατα εσωστρεφής, γεμάτος ίχνη ενοχής
μες στην χαρά μου δυστυχής, κομπλεξικός εκ γενετής.

Γι' αυτό και εσύ παράτα με, κολύμπα να σωθείς
παίξε σε κάτι σίγουρο, να αποκατασταθείς.

Γι' αυτό και εσύ παράτα με, κολύμπα να σωθώ
γιατί είμαι είδος σπάνιο, μην εξαφανιστώ.

Ιδιαζόντως ευφυής, κι ιδεολόγος παρακμής
περήφανα εγωιστής, στο κάτω-κάτω της γραφής
ιδιαζόντως ευφυής και εραστής περιωπής
με επιδόσεις αντοχής, άντε μετά ν' αντισταθείς.

Ιδιαζόντως ευφυής, μάλλον σπουδαίος γόνος.
Ιδιαζόντως πληκτικός, ιδιαζόντως μόνος.

Στίχοι : Ελένη Ράντου
Μουσική : Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη Εκτέλεση : Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Σαν σήμερα_20/10/......

0

Posted by next_day | Posted in | Posted on 9:49 π.μ.


...1973 : Οι Rolling Stones ανεβαίνουν για 7η φορά στα μουσικά charts με το τραγούδι τους "Angie"....




Πηγή

Αχ! ουρανέ.....

2

Posted by next_day | Posted in | Posted on 6:15 π.μ.

Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν' αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ

Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
το γαλανό
κι ακούω μια φωνή,
καμπάνα γιορτινή
να με παρακινεί

Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί,
εκεί, εκεί
που χτίζουνε φωλιά
αλλόκοτα πουλιά
στου ήλιου τα σκαλιά

Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν' αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ

Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
το γαλανό
και μια φωνή τρελή
σαν χάδι κι απειλή
κοντά της με καλεί

Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί,
εκεί, εκεί
μου τάζει ωκεανούς
κομήτες φωτεινούς
και ό,τι βάζει ο νους

Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν' αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ

Σαν σήμερα_19/10/......

0

Posted by next_day | Posted in | Posted on 11:40 π.μ.

...1863 : Ο Γεώργιος Α' ορκίζεται Βασιλεύς των Ελλήνων ενώπιον της Εθνοσυνέλευσης.


...1987 : Ο δείκτης Dow Jones χάνει το 22% της αξίας του. Κάποιοι χρηματιστές αυτοκτονούν, πηδώντας απο τα παράθυρα του χτηματιστηρίου.

Πηγή

Κανείς δεν με θέλει....

4

Posted by next_day | Posted in | Posted on 10:43 π.μ.

«Και γιατί να με θέλει; Ένα σκουπίδι είμαι. Ένα σκουπίδι που όλοι το στέλνουν στο πυρ το εξώτερο ή έτσι νόμιζαν όσο δεν ήμασταν πολλά. Για συνειδητοποιήστε το: καταναλώνετε τόσο αλόγιστα που ανέχεστε μια γουλιά νερού του μισού λίτρου, να φτάνει στα χέρια σας σ’ ένα πλαστικό μπουκάλι. Πόσες τέτοιες γουλιές ήπιατε μέσα στο καλοκαίρι που πέρασε; Μη το σκέφτεστε, να φωνάξω μπροστά σας τα μπουκαλάκια που χρησιμοποιήσατε; Όχι απλά υπερδιπλάσια αλλά πολύ πολλαπλάσια αυτών που φαντάζεστε. Θα χωρούσαν στη ντουλάπα σας; Στο κρεβάτι σας; Στο αυτοκίνητο σας;
Μη ρωτήσει κανείς τι δουλειά έχουν εκεί, γιατί απειλώ με καλύτερη ερώτηση: που να πάνε;
Όλοι οι άνθρωποι παράγουν σκουπίδια και όλες οι κοινωνίες.
Υπογραφή: Το σκουπίδι σας.»

Αντιγράφω τίτλο και αρχή του συγκεκριμένου πόστ απο ένα πολύ πολύ αγαπημένο blog.
Αφορμή στάθηκε η χθεσινή μέρα, στα διόδια της Αττικής Οδού. Η κλασσική κίνηση που πολλοί κάνουν και κανείς δεν αντιδράει. Πέρνουν την απόδειξη απο τα διόδια και στην συνέχεια επειδή δεν θέλουν να λερώσουν το υπέροχο τους αυτοκίνητο το πετάνε χωρίς πολύ πολύ σκέψη στον δρόμο. Η φύση, έστω και στην τσιμεντένια Αττική Οδό, είναι ΦΥΣΗ...και ΚΑΝΕΙΣ δεν εχει το δικαίωμα να την λερώνει.
Ένα αυτοκίνητο με αποδείξεις απο την Αττική Οδό, δεν δείχνει έναν ακατάστατο άνθρωπο (Εκτός πιά, αν περάσουν μήνες και ακόμα οι αποδείξεις είναι εκεί... ;) ). Όμως μια βρώμικη πόλη, δείχνει έναν αναίσθητο λαό, μια κοινωνία που αδιαφορεί για την φύση και μια κουλτούρα που μόνο σε πολιτισμένους ανθρώπους δεν ταιριάζει.
Πάρα πολλές φορές έχω εκνευριστεί με κόσμο που αλόγιστα πετάει στον δρόμο ότι βρεί..
Και αναρωτιέμαι.... Και στο σπίτι σας έτσι κάνετε;;;;..Πετάτε ότι βρείτε, όπου βρείτε και περιμένετε κάποιος να το μαζέψει για να έχετε χώρο την επόμενη φορά να πετάξετε κι άλλα;;
Ας αναλογιστούμε για λίγο όλοι μας...
Τί θα γίνει εάν για κάποιες μέρες δεν μαζευτούν τα σκουπίδια..Και δεν μιλάω μόνο για τους κάδους, αλλά και για τα πάρκα, για τα πεζοδρομία κ.λ.π. Τί χάος θα επικρατήσει και πόσο άσχημα θα αισθανόμαστε.Και πόσο επικίνδυνο θα είναι για την υγεία μας....
Στην συνέχεια σκέψου, εσύ που πετάς όλα σου τα μικρά ή μεγάλα σκουπίδια στον δρόμο, πόσο εύκολο και απλό είναι να τα κρατήσεις για να πετάξεις στο σπίτι σου. Σκέψου, μια τόσο απλή κίνηση, πόσα καλά μπορεί να επιφέρει. Πόσο πιο όμορφη θα γίνει η τσεμεντούπολη σου, πόσο πιο όμορφο το πάρκο που παίζουν τα παιδιά σου, πόσο πιο όμορφα θα νιώθεις εσύ που ξέρεις ότι έχεις συμβάλλει έστω και λίγο στον αγώνα για μια καθαρή φύση....
Σκέψου και πράξε.............

Ντροπή.....

0

Posted by next_day | Posted in , | Posted on 1:09 μ.μ.

Το άρθρο που δημοσιεύθηκε στα στα νέα μόνο οργή, θλίψη και ντροπή μπορεί να προκαλέσει.
'Ισως πολλοί να πίστεψαν ότι το θέμα είχε ξεχαστεί και ότι οι "ποινές-χάδια", όπως αναφέρονται, θα περνούσαν απαρατήρητες.
Είναι εξωφρενικό το γεγονός ότι όχι μόνο οι ποινές ήταν πολύ μικρές, αλλά και ότι ο ένας εξ αυτών πήρε προαγωγή!!!!!!!!!!
Αυτό είναι λοιπόν είναι το παράδειγμα που δίνει η Ελληνική Αστυνομία όταν έχει ήδη δικαστεί απο το Ευρωπαϊκο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Διακαιωμάτων το 2001;; Χτύπα όσο θές συνάδελφε, είναι ένας τρόπος να πάρεις προαγωγή.
Αυτό είναι το παράδειγμα που δίνει το Υπουργείο Εσωτερικών όταν η δικαιολογία για την απραξία τους είναι ότι "δεν ήταν καθαρογραμμένη η αναφορά";;
Και τέλος, αυτό είναι το παράδειγμα που δίνει αυτή η χώρα απέναντι στα παιδιά που θα μεγαλώσει, απέναντι στους ανθρώπους που έχυσαν αίμα γιανα ζούμε εμείς ελεύθεροι;
Και ακόμα περισσότερο, πώς όλοι αυτοί με τις ωραίες τους δικαιολογίες κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια;;
Γιατί κανείς απο όλους αυτούς πυο φοράνε αυτη την στολή, ποτέ δεν είπε ότι "εγώ δεν θα βαράω όποιον βλέπω στον δρόμο μου", γιατί κανείς τους δεν παραιτήθηκε ως ένδειξη διαμαρτυρίας;;
Ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη, αλλά εάν κάποιος δεν κάνει την αρχή, δεν θα ακολουθήσει κανείς...
Μεγάλη σημασία έχουν τα λόγια του ψυχίατρου του Αυγουστίνου Δημητρίου : «Το παιδί δεν μπορεί να εργαστεί, έχει καταστραφεί η ζωή του και οι αστυνομικοί που το έκαναν αυτό αθωώνονται. Δηλαδή ποιο είναι το μήνυμα που δίνει η Αστυνομία στους πολίτες; Θα σας χτυπήσουν, θα σας αφήσουν σχεδόν ετοιμοθάνατο, αλλά κανένας δεν θα τιμωρηθεί γι΄ αυτό».
Όπως και τα λόγια του ίδιου που μόνο πικρία βγάζουν.....
ΕΛΕΟΣ!!!! Ας αντιδράσουμε επιτέλους...Για να μην δούμε κι άλλα παιδιά στην ίδια κατάσταση με αυτή του Δημήτρη.
Έστω και μέσω του blog στέλνω την αμέριστη συμπαράσταση μου στην οικογένεια του και στον ίδιο...

Έγραψαν :
Μιλώντας για τα πάντα
Γιώργος Μαργαρίτης

Σαν σήμερα_17/10/......

0

Posted by next_day | Posted in | Posted on 11:00 π.μ.


...1933 : ο Άλπμερτ Αϊνστάιν φτάνει στην Αμερική ως πολιτικός πρόσφυγας απο την ναζιστική Γερμανία.





...1937 : Τα τρίδυμα ανιψάκια του Ντόνταλντ Ντάκ εμφανίζονται πρώτη φορά σε κόμικς.








Πηγή...

Request

3

Posted by next_day | Posted in | Posted on 4:13 μ.μ.

Είναι κάποιες φορές που κάποιος σε ρωτάει κάτι και πάντα γίνεται....
"Σε πήρε ο ".....";;"...και το κινητό χτυπάει!!!
"Πότε έρχεται το αφεντικο;"..Κοιτάς δίπλα, ακούς ένα μουρμουρητό που θυμίζει καλημέρα και σου έρχεται να πετάξεις το συρραπτικό σε αυτόν που ρώτησε...

Και όλα αυτά τα ωραία..

Και συνήθως αναρωτιέσαι.."γιατί δεν ζήταγα κανά εκατομμύριο, γιατί δεν έλεγα να με πάρει τηλέφωνο ο πρώην μου που ακόμα είμαι κολλημένη" και άλλα τέτοια....

Την επόμενη φορά που κάποιος θα το πετύχει ας μου πεί τον τρόπο!!!!

Μουτζούρες στο χαρτί.....

0

Posted by next_day | Posted in | Posted on 11:11 μ.μ.

Μετά απο μια δύσκολη μέρα, βρίσκομαι επιτέλους στο κρεββάτι μου με την αγαπημένη μου μουσική και χαμηλό φωτισμό..Δύσκολη μέρα απο πολλές απόψεις...Πάντα μετά απο μια τέτοια μέρα, μου άρεσε να παίρνω μια λευκή κόλλα χαρτί και να αποτυπώνω τις σκέψεις μου...Να γεμίζω σελίδες ολόκληρες με σκέψεις, μουτζούρες όταν κάτι δεν μου άρεσε, να πετάω τις σελίδες αν τελικά το μετάνιωνα...Κάτι τέτοιο ξεκίνησα να κάνω και σήμερα... Και τα πήγαινα καλά..είχα αρχίσει να ξεσπάω, να ξεχνάω όλα τα πράγματα που με απασχολούσαν, να ηρεμώ...Μέχρι που σκέφτηκα κάτι και έχασα τις σκέψεις μου και μπερδεύτηκα σε ένα άλλο θέμα...
Τώρα πια αντί της λευκής κόλλας υπάρχει νέο έγγραφο στο word... Οι μουτζούρες δεν υπάρχουν πιά αφού για το κάθε λάθος μικρό ή μεγάλο υπάρχει το backspace... και αν κάτι το μετανιώσουμε οι κινήσεις είναι δύο και πολύ απλές.. "Χ" και απάντηση "ΟΧΙ" στο να αποθηκευτούν οι αλλαγές...
Προσπαθώ να σκεφτώ τα αρνητικά και τα θετικά και να καταλήξω τελικά τί είναι προτιμότερο,καλύτερο.....
Σίγουρα, κερδίζεις χρόνο μπροστά απο ένα υπολογιστή και χώρο...Πλέον πιο γρήγορα γράφεις στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή παρά με το χέρι...Και σίγουρα δεν γεμίζει ο τόπος άχρηστα χαρτιά..Επιπλέον διασφαλίζεις αρκετά περισσότερο ότι δεν θα χάσεις κάτι, ειδικά με ένα συχνό και καλό back up, μπορούμε να είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι τίποτα δεν θα χάσουμε. Όμως χάθηκε η μυρωδιά του χαρτιού...Ο ήχος που κάνουν οι σελίδες όταν γυρνάνε...Όλα αυτά τα "'αχρηστα" χαρτιά, στα οποία αποτυπώσαμε σκέψεις της στιγμής και δεν είχαμε το backspace για να τις σβήσουμε, αλλά τις κρατήσαμε γιατί δεν μπορείς να τις πετάς με τόση ευκολία....
Κερδίσαμε την ευκολία να μοιραστούμε τις σκέψεις μας, τις ανυσηχίες μας με άλλους, μέσω ενός site ή ενός blog ή ακόμα και μέσα απο ένα χαλαρό chating σε msn, plurk, google talk και όλα τα υπόλοιπα.. Μήπως όμως έτσι χάνουμε την ανάγκη να γράψουμε κάτι για τον εαυτό μας και μόνο??... Μήπως αυτή η δημοσιοποίηση μας κάνει να μην γράφουμε τελικά αυτό που πραγματικά θέλουμε...Μήπως κάποιος φορές μπαίνουμε στο τρυπάκι ότι κάποιοι "μας παρακολουθούν" και πρέπει να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό;;....
Απάντηση δεν έχω βρεί ακόμα...εξάλλου οι απορίες μου αποτυπώνονται μέσω ενός υπολογιστή...Προτιμώ προς το παρόν να επιστρέψω στις λευκές μου κόλλες και στις μουτζούρες μου...Ίσως γιατί πίσω απο τις μουτζούρες μου μπορώ να είμαι πραγματικά εγώ.....

Περί ομοφυλοφιλίας

0

Posted by next_day | Posted in | Posted on 10:55 π.μ.

Χθές το βράδυ γυρνώντας Αθήνα με τα ΚΤΕΛ αποφασίζω να πάρω ένα ταξάκι για να πάω σπίτι μου και να μην προτιμήσω τα συνεπή και αξιοπρεπή λεοφωρεία του ΟΑΣΑ..Περιμένοντας λοιπόν στην ουρά στην πιάτσα, ακούω έναν τύπο (αργότερα κατάλαβα ότι είναι ταρίφας), να φωνάζει σε κάποιον και να τον βρίζει και κανά 2 άλλους να κοιτάνε προς το ίδιο σημείο και να γελάνε.Γυρνάω κι εγώ προς το σημείο και βλέπω έναν τύπο πάνω σε μια μηχανή να φιλίεται με κάποιον άλλον, να αγκαλιάζονται και να μην ξεκολλάνε... ΟΚ δεν ήταν και ότι καλύτερο, αλλά το τί κάνει ο καθένας στο κρεββάτι του είναι δικαίωμα του.
Ο τύπος όμως που φώναζε θεωρώ ότι αυτός έγινε τελικά θέαμα και ρεζίλι....

Κοιτάς μακριά

0

Posted by next_day | Posted in | Posted on 1:00 μ.μ.

"Κοιτάς μακριά, μα δεν μου λές τι βλέπεις...
Μιλάς σωστά, μα δεν μου λές τι ξέρεις...
Έτσι κι εγώ, δεν θα σου πώ ποτέ μου, πως πάντα θα σε αγαπώ..."

Βασίλης...

0

Posted by next_day | Posted in | Posted on 11:30 π.μ.


Βασίλης Παπακωνσταντίνου.... Ένας καλλιτέχνης ο οποίος μου κρατάει το χερί μουσικά απο πολύ μικρή ηλικία..Αναμνήσεις πολλές...Οι δίσκοι των δικών μου, τα φεστιβάλ της ΚΝΕ στην Πανεπιστημιούπολη, οι συναυλίες του....
Δεν θα αναλύσω την ιστορία του Βασίλη, είναι πολύ εύκολο εάν κάποιος θέλει να την μάθει..
Θα μιλήσω για την δική μου ιστορία μέσα απο τα ακούσματα του και πώς βίωσα κάποια πράγματα μέσα απο τα τραγούδια του.. Πάντα κοντά μου, με τραγούδια ερωτικά, θλιβερά, επαναστατικά.. Όλα όμως μέσα απο την υπέροχη φωνή του, άλλες φορές δυνατή και άλλες φορές απίστευτα ερωτική....
Μέσα απο τα τραγούδια του βίωσα πολύ έντονα την αναγκή να ακουστώ, να μιλήσω για όσα με πνίγουν, να φωνάξω απέναντι στο κατεστημμένο.. "Χαιρετίσματα", "Οχι σε όλα", "Τσε" , "God Bless America", "Ιδιαζώντος" ......
Μέσα απο τα τραγούδια του ερωτεύτηκα, χώρισα, αγάπησα, εκδήλωσα τα συναισθήματα μου, θύμωσα.... ""Κρύψου, "Φρόνιμα κούκλα μου" , "Έχω ανάγκη", "Πόσο μου λείπεις", "Σαν να μην σε έχασα", "Βράδυ Σαββάτου, "Σ'ακολουθώ"...
Μέσα απο τα τραγούδια έζησα και ζώ πολλά πράγματα..Συνδέω στιγμές με τραγούδια και σχεδόν σε όλα είμαι σίγουρη ότι ΚΑΙ αυτό το τραγούδι γράφτηκε για μένα....

"Κι αν είμαι ροκ, μην με φοβάσαι, νύχτες αγρύπνιας να με θυμάσαι...Μαύρο πουλί τσακισμένο σε τοίχους,τρέμω τους ξένους, φοβάμαι τους φίλους.....
Που λέτε φίλοι, εγώ το βρίσκω να είναι πολύ πολιτικό, να είμαι πουλί, μαύρο σε τοίχους..."

"Δεν ξέρω τι είναι ροκ και όποιος ξέρει τελικά δεν είναι ροκ... - Βασίλης Παπακωνσταντίνου "
www.vasilisp.com

περιμένω.....

0

Posted by next_day | Posted in | Posted on 9:46 μ.μ.

Πάντα κάτι περιμένουμε..Μια Παρασκευή, ένα Σαββατοκύριακο, μια αργία, μια γιορτή ενός αγαπημένου προσώπου, ένα ταξίδι, τις διακοπές και πόσα άλλα ακόμα.. Και όταν έρθει αυτο που περιμένουμε, τότε πάλι βρίσκουμε κάτι καινούργιο να προσμένουμε...Και κάνουμε σχέδια, όνειρα..

Τί μπορεί όμως να σημαίνει όλο αυτό;;... Μήπως τελικά έτσι χάνουμε την ουσία;;...Μήπως απλά περιμένουμε και αφήνουμε την ζωή να περνάει;... Μήπως αντί να περιμένουμε το αύριο, να ζούμε το σήμερα με το αυτό μας επιφυλάσσει;;..

Κι αν πάλι δεν περιμένουμε τότε πώς θα περνάνε οι μέρες που δεν συμβαίνει τίποτα;.. Πώς θα κάνουμε όνειρα και σχέδια για μια επόμενη μέρα;..

Πιό απλά.... Το σήμερα είναι το υπέροχο αύριο που ονειρεύτηκες χθες...

Σκέψεις..του δρόμου.......

2

Posted by next_day | Posted in | Posted on 12:03 μ.μ.

Πριν απο 3 μέρες ένιωσα πολύ έντονα ότι θα τρακάρω και δεν ήξερα καθόλου το τι θα συμβεί...
Σήμερα και ένω ημουν κολλημένη στην Κατεχάκη, είδα τρια μηχανάκια στο έδαφος και αίματα στην άσφαλτο..
Και αναρωτιέμαι..όχι το πώς πήραν κάποιοι οδηγοί τα διπλώματα τους (αυτό όλοι το γνωρίζουν..).. Αναρωτιέμαι όμως τί σκέφτονται όταν οδηγούν. Πώς πιάνουν έτσι αβίαστα ένα τιμόνι και ξεχύνονται στους δρόμους,αδιαφορώντας για την ανθρώπινη ζωή.Πώς κοιμούνται το βράδυ με καθαρή την συνείδηση τους...Υποτιμούν τόσο πολύ την ανθρώπινη ζωή αλλά όταν κάτι αντίστοιχο συμβεί σε δικό τους κοντινό πρόσωπο, τότε η νοοτροπία αλλάζει..Αλλά δυστυχώς μόνο στα λόγια...
Σίγουρα όλοι κάνουμε λάθη στον δρόμο..Αλλά τουλάχιστον ας έχουμε την δέουσα προσοχή ώστε να μην ρισκάρουμε όχι μόνο την δική μας ζωή αλλά κυρίως των άλλων..
Ας προσέξουμε όλοι για αυτό το αγαθό που λέγεται ζωή.. Είτε είναι η δική μας, είτε των συναθρώπων μας..

Here I am...again!

0

Posted by next_day | Posted in | Posted on 10:23 π.μ.

Μετά από προτροπή φίλου αποφάσισα να επανέλθω....
Ελπίζω να έχω κάτι αξιόλογο να χαρίσω σε όσους θα με παρακολουθούν....