Οι αλήθειες μου...

39

Posted by next_day | Posted in , , | Posted on 12:45 μ.μ.

Είναι πάρα πολλές οι φορές που έχω ξεκινήσει να γράφω για τις μέρες που περνάω και τελικά τα σβήνω και δεν γράφω τίποτα!

Είναι πάρα πολλές οι φορές που κρύβομαι ακόμα και από τον ίδιο μου τον εαυτό! 
Είναι πάρα πολλές οι φορές που δηλώνω ότι δεν θα το ξανακάνω!
Είναι ακόμα περισσότερες οι φορές που το κάνω τελικά!

Πονάω... Πονάω πολύ! Βιώνω έναν δύσκολο χωρισμό! Όχι γιατί έχασα εκείνον! Αλλά γιατί έχασα μέσα από εκείνον εμένα! Κλαίω, κλαίω σιωπηλά, κλαίω με λυγμούς.. Σκουπίζω τα δάκρυα και χαμογελάω.. Και τα χείλη μου πονάνε... 

Πονάω και λέω μαλακίες.. Πονάω και για αυτόν! Όχι όμως για αυτόν ακριβώς! Αλλά για αυτόν όπως τον είχα φτιάξει εγώ στο μυαλό μου!!! Και φταίω εγώ γι'αυτό.. Όμως να, τώρα με βολεύει να λέω ότι φταίει εκείνος! Να μια αλήθεια, να μια φορά που δεν κρύβομαι από τον εαυτό μου! 

Τα βράδια κοιμάμαι μόνη μου! Δεν με φοβίζει αυτό! Το πρωί τρώω τις φρίκες μου! Και πώς το αντιμετωπίζω? αδύναμα και δειλά! Φεύγοντας από το σπίτι και γυρνώντας το βράδυ πτώμα! Δεν βοηθάει, μην γελιόμαστε! Απλώς καλύπτει όσα κάποια στιγμή θα έρθουν και θα σκάσουν!

Ξέρω ότι είμαι καλύτερα τώρα! Το νιώθω κάθε μέρα, κάθε λεπτό! Και είναι κάτι που τελικά με βοηθάει να αντιμετωπίζω τον πόνο! 

Βγαίνω έξω, ξενυχτάω, πίνω, ψάχνω φτηνά χέρια να με αγκαλιάσουν, ανούσιο σεξ και σκληρά φιλιά στα χείλη.....τίποτα από αυτά δεν με γεμίζει! Γαμώτο! και δεν το δοκιμάζω καν! Όχι γιατί δεν μπορώ... όχι γιατί δεν θέλω! Αλλά γιατί κάθε φορά που γιατρεύω την πληγή, πάντα την αφήνω λίγο ανοιχτή για να μπορώ να επιστρέψω! Μαζοχιστικό, παρανοϊκό! Έτσι είμαι τώρα και δεν θα το αρνηθώ!

Θέλω να διώξω τον κόσμου από δίπλα μου! Θέλω να μείνω μόνη μου! Εντελώς μόνη μου! Όπως δεν έμεινα ποτέ! 

Μα ποιόν κοροϊδεύω? Τους θέλω όλους κοντά μου! Δίπλα μου! Μόνο για μένα! Εγωιστικό το ξέρω! Όμως έχω ανάγκη, να νιώσω για μια φορά, για ένα λεπτό, ότι είμαι το κέντρο του κόσμου τους! 

Θέλω να νιώσω για λίγο καλά.... Θέλω να πάρω δύναμη! 
Για ένα λεπτό...
Για όσο κρατάει ένα τσιγάρο...

Κερνάω το τσιγάρο... Ποιος κερνάει την φωτιά??? 

Εξεταζόμαστε!

21

Posted by next_day | Posted in , , | Posted on 5:34 μ.μ.

Το Σ'αγαπώ στην Αμερικάνικη Νοηματική Γλώσσα
Η φετινή χρονιά με βρήκε και πάλι στα θρανία, να μαθαίνω την Νοηματική Γλώσσα!
Και πώς τελειώνει η κάθε σχολική χρονιά???
Μα φυσικά με εξετάσεις!

Και φυσικά όπως κάθε μαθητής που σέβεται τον εαυτό του, πρέπει να κάτσει να στρωθεί στο διάβασμα.. Έτσι κι εγώ... Θα στρωθώ στο διάβασμα! Για να επιτύχω βέβαια αυτόν τον σκοπό, πρέπει να πάρω άδεια από την δουλειά την παραμονή και ανήμερα των εξετάσεων.. Την παραμονή για να κάνω τις αναγκαίες επαναλήψεις και ανήμερα για να κοιμηθώ καλά, να φάω καλό πρωινό, καλό μεσημεριανό, και μετά να κοιμηθώ κανά 2ωρο για να καθαρίσει ακόμα καλύτερα το μυαλό μια και δίνουμε την Τετάρτη στις 7 το απόγευμα! 

Επειδή όμως όσο να πεις οι εξετάσεις, ένα άγχος στο φέρνουν και όσο κι αν έχω κάνει όλα τα παραπάνω, θα είμαι λίγο πιεσμένη, μια ώρα πριν θα πάω για καφέ με τους συμμαθητές και θα φάμε και γλυκό όχι γιατί γουρουνιάζουμε όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε, αλλά γιατί όπως λέγανε και οι γονείς μας, ένα γλυκάκι πριν τις εξετάσεις σε χαλαρώνει! Εξάλλου το ίδιο μας είπε και ο δάσκαλος μας! Βέβαια κάτι που ακόμα σε χαλαρώνει είναι και ένα ποτήρι ρακί και μια και έχουμε και δύο Κρητικοπούλες θα είναι καλής ποιότητος!

Τώρα βέβαια, το γεγονός ότι πέφτει και 3ήμερο, άρα με την άδεια μου γίνεται 5ήμερο για εμένα, σας παρακαλώ να το θεωρήσετε τυχαίο και να το προσπεράσετε σφυρίζοντας διακριτικά!

Θα απέχω λοιπόν αυτές τις ημέρες από τις γειτονιές σας, γιατί πάνω από όλα η μάθηση και η σκληρή επανάληψη! Εξάλλου όπως είπε και η Marina Murillo Arcila (δεν έχω ιδέα ποιά είναι.. την έμαθα από τον αγαπητό Dimo El Grec) : "Όποιος λέει ότι βγάζει καλούς βαθμούς χωρίς να διαβάζει λέει ψέμματα! Η δουλειά και ο κόπος που βάζει ο καθένας είναι πιο σημαντικά από την ευφυΐα"!! Θα ακολουθήσω λοιπόν κατά πόδας τα λόγια της και με δουλειά και κόπο θα σκίσω στις εξετάσεις! 

Και όχι βρε κουτά δεν είναι ανάγκη να είσαστε απ'έξω με πανό, πλακάτ, ανθοδέσμες και να χειροκροτάτε! Έχω τον φονικό συνδυασμό δουλειάς, κόπου και ευφυΐας.. Τώρα βέβαια αν επιμένετε δεν μπορώ εγώ να σας πώ όχι! 
Μόνο να... δείτε πώς χειροκροτάτε στην Νοηματική...
Κάπως έτσι κι εσείς, μόνο που φυσικά δεν θα κρατάτε τα χεράκια απλά όρθια! Θα κουνάτε τους καρπούς σας! 

Καλό 3ήμερο σε όλους σας! Να περάσετε καταπληκτικά, να ξεκουραστείτε και να γεμίσετε μπαταρίες! Και όποιος πάει για μπάνιο ας κάνει και μια βουτιά για μένα, που θα είμαι 5 μέρες κλεισμένη μέσα στο σπίτι να διαβάζω (δεν πιστεύω να μην πιστεύει κανείς, έτσι???).

Και θυμηθείτε... 
Τώρα με τις εξορμήσεις να βρείτε μικρά μυστικά
Και να μας τα στείλετε! 

Φιλί Διαμαντένιο σε όλους! 

Μέσα από τα Μάτια της #7

19

Posted by next_day | Posted in , , | Posted on 3:28 μ.μ.

Ξεχασμένη από καιρό στην γωνία, φωτίζει τον δρόμο, φωτίζει τους περαστικούς, αλλά δεν έχει κάτι να καινούριο να πει.. Ίσως γιατί τους βλέπει όλους να περπατάνε σκυφτοί, αμίλητοι, με χείλη σφιγμένα.. Ακόμα και τα χαμόγελα που εμφανίζονται κάποιες φορές είναι τόσο μοναδικά ξένα πάνω στα πρόσωπα των ανθρώπων... Καθένας χαμένος στις σκέψεις του, στα βάσανα του, στην καθημερινότητα του... 
Έτσι έχει σωπάσει τον τελευταίο καιρό... 

Μόνο κάπου κάπου από το απέναντι σπίτι, ακούει χαρούμενες φωνές και γέλια... Και κρυφοκοιτάζει μέσα από τα παράθυρα... Αυτά τα παράθυρα που μένουν πολλές ώρες ανοιχτά... Και μπαίνει το φως του ήλιου την μέρα και το βράδυ μπαίνει το φως από το φεγγάρι και τα αστέρια και οι μυρωδιές της νύχτας... 

Και ένα Σάββατο βράδυ, κόσμος μαζεύτηκε! Και άνοιγε η πόρτα του σπιτιού για να υποδεχτεί τους καλεσμένους! Ημέρα γιορτής ήταν και είχαν αφήσει πίσω τα προβλήματα, χαμογελούσαν, οι ευχές έδιναν και έπαιρναν, τα μπουκάλια άνοιγαν και τελείωναν σε πολύ γοργούς ρυθμούς και η μουσική συνόδευε την κάθε κουβέντα, το κάθε γέλιο, την κάθε ματιά!


Και κάπου εκεί καθισμένη στο τζάκι, η οικοδέσποινα, η εορτάζουσα! Συμμετείχε σε όλα με άγχος αρκετό ώστε να περάσουν όλοι καλά, να μην νιώσει κανείς αποξενωμένος, να τους ευχαριστήσει όλους! Μόνο στιγμές στιγμές το βλέμμα της χανόταν.... Και χαμόγελο σχηματιζόταν στα χείλη.... Η μόνο σκέψη που περνούσε απο το μυαλό της, απλή μα συνάμα σημαντική... Δύο λέξεις... Δύο τόσο μικρές λέξεις... 


Είμαι ευτυχισμένη....


Και προσπαθούσε να χωρέσει σε μια ματιά όλους τους ανθρώπους που είχε γύρω της εκείνο το βράδυ! Να χορτάσει να τους βλέπει! Να χορτάσει ευτυχία!
Ήταν όλοι εκεί εκείνο το βράδυ! Όλοι οι δικοί της άνθρωποι, όλοι οι αγαπημένοι της! Ακόμα και οι απόντες ήταν παρόντες! Τους ένιωθε όλους!


Και φώτιζε ακόμα περισσότερο η λάμπα εκείνο το βράδυ... Να φανεί η χαρά, η ξεγνοιασιά, η ευτυχία.... Και χαράχτηκε στην μνήμη εκείνο το βράδυ! Και όταν οι τελευταίοι έφυγαν, έσβησε και η λάμπα.... Είχε έρθει το ξημέρωμα! Ξεκινούσε νέα μέρα! Πολλά υποσχόμενη, αφού το προηγούμενο βράδυ την βρήκε με όλους όσους θα μπορούσε ποτέ να είχε ονειρευτεί!




Μια ανάρτηση για το Σάββατο που πέρασε!
Που είχα την γιορτή μου..
Που ήρθαν όλοι....
Που τους χόρτασα  όλους!
Και που μου θύμισαν τί σημαίνει ευτυχία! 

Τα Μικρά μας Μυστικά!

12

Posted by next_day | Posted in , | Posted on 1:23 μ.μ.

Είναι ωραίος ο κόσμος των blogs!
Το ήξερα, αλλά αυτές τις ημέρες το έχω καταλάβει ακόμα καλύτερα!
Είναι ζεστός, φιλικός, μαγικός!
Είναι μαγικός γιατί απο μια ανάρτηση, μπορεί να υπάρξει επικοινωνία, να ανακαλύψεις κοινά, να δημιουργήσεις... 
Τί να δημιουργήσεις? Μα φυσικά ένα νέο blog! 
Ένα blog που ξεκίνησε από μια σπίθα! 

Όλα ξεκίνησαν από την πλέον blogοφίλη DaisyCrazy... Από μια ανάρτηση που έκανε αποκαλύπτοντας μας Κρυμμένους Θησαυρούς στα Νησιά! Εκεί πετάχτηκε η ιδέα, για ένα νέο blog.... Ένα blog στο οποίο όπως η ίδια έγραψε στην σελίδα Εμείς, του νέου μας blog..... 

"Εγώ η DaisyCrazy και εγώ η next_day, αποφασίσαμε να φτιάξουμε αυτό το blog για να μοιραστούμε τα μυστικά μας, τα μέρη που αγαπάμε, που μας ενθουσίασαν"! 

Το blog ανέβηκε την 1η Ιουνίου, έτσι για να καλωσορίσουμε το καλοκαιράκι (που ακόμα να έρθει βέβαια, αλλά τέλοσπαντων)!

Είστε λοιπόν οι επίσημοι προσκεκλημένοι!
Να διαβάσετε τα μυστικά μας.... Να μας πείτε την γνώμη σας....
Ακόμα καλύτερα θα θέλαμε να μοιραστείτε κι εσείς τα δικά σας μαζί μας! 

Ελάτε στην πρώτη μας ανάρτηση, να δείτε πώς ξεκινήσαμε......
Ελάτε να μοιραστούμε πράγματα, μέρη, οτιδήποτε μας άγγιξε, μας ενθουσίασε, μας έκανε να θέλουμε να ξαναπάμε!

Σας καλωσορίζουμε στα Μικρά μας Μυστικά

Τα δικά μας! Τα δικά σας!