Hapiness

30

Posted by next_day | Posted in , | Posted on 7:50 μ.μ.


Οδηγώ στην Αττική Οδό, έχω ανοιχτά παράθυρα κι ας κάνει ψύχρα και τραγουδάω δυνατά, χωρίς κανείς να μου λέει ότι είμαι φάλτσα!!!! Τραγουδάω ξένα τραγούδια και όπου δεν ξέρω τους στίχους βάζω δικές μου λέξεις και δεν ντρέπομαι καθόλου!!! Μπορεί να μην λατρεύω την δουλειά μου όπως είναι τώρα, αλλά λατρεύω το κλίμα μεταξύ συναδέλφων τις περισσότερες ώρες της ημέρας!!!!! Ενώ βαριέμαι τα ταξίδια και μια συκγκεριμένη διαδρομή την έχω μάθει απ''εξω κι ανακατωτά και πάντα νιώθω ότι κάνω πρώτη φορά!!!!! Και ακόμα και όταν επιστρέφω η λύπη δεν την ξεπερνάει!!!!! Με τις φιλεναδίτσες μου είμαστε το τέλειο τρίο στούτζες και περνάμε φανταστικά!!!!!! Εσύ!!!!! Εγώ!!!!! Εσύ κι εγώ μαζί!!!!!! Το τζάκι που καίγομαι και με κοροιδεύει ο μπαμπάς μου!!!! Τα γλυκά φιλιά της μαμάς κάθε πρωί κι ας με νευριάζουν κάποιες φορές!!!! Οι στιγμές που βαριέμαι ελλεεινά στο σπίτι!!!! Ο πρωινός σαββατιάτικος καφές που πίνω μόνη μου στο σπίτι!!!! Το καινούριο μου κούρεμα!!! Η προσμονή να σε δώ!!!!! Όταν κολλάω στην κίνηση και βρίσκω ευκαιρεία να σε πάρω ακομα μια φορά τηλέφωνο!!!! Όταν μπαίνω στο σπίτι και μυρίζει παστίτσιο!!!!!!


Όλο αυτό (και πολλά ακόμα!!!!) είναι η δική ΜΟΥ ευτυχία!!
Και η πεποίθηση ότι δεν μου κρατάτε κακία που εχω καιρό να περάσω να σας δώ!! πήζω λεμεεεεεεεεε!!! ;)
Φιλί γλυκό!!!

Να σε ξεχάσω προσπαθώ...

21

Posted by next_day | Posted in , | Posted on 9:46 μ.μ.



Αφιερωμένο σε μια απο τις δύο φιλεναδίτσες μου, που μου το ζήτησε...
Καλή μου φίλη, δεν θα προσπαθήσω ποτέ να σε ξεχάσω...
Εδώ θα είμαστε μαζί!!!

(Αγαπημένοι μου αναγνώστες, με συγχωρείτε για την ξώφαλτση αναρτησούλα, αλλά μου το ζήτησε το άλλο φιλικό μισό!!!!)

Καλό βραδάκι σε όλους!

Οι παλιές αγάπες πάνε στο Παράδεισο....

28

Posted by next_day | Posted in | Posted on 10:53 μ.μ.

Οι παλιές φιλίες;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;



Αφιερωμένο σε δύο φιλαράκια που ανταλλάξαμε μερικές τυπικές κουβέντες, όταν κάποτε μοιραζόμασταν τα πάντα....

Να είστε καλά......

Βράδυ Σαββάτου

32

Posted by next_day | Posted in , | Posted on 8:29 μ.μ.

κι εγώ είμαι μόνη στο σπίτι...
Δεν ξέρω εάν έμεινα μέσα απο επιλογή, ξέρω όμως ότι το απολαμβάνω όσο μπορώ....
Έχω βάλει την αγαπημένη μου μουσική, καυτή σοκολάτα στην αγαπημένη μου κούπα, έχω μαζέψει φωτογραφίες γύρω γύρω και ταξιδεύω...
Ταξιδεύω μακριά, πίσω στο παρελθόν μου...
Σήμερα δεν θέλω να δώ το μέλλον...
Θέλω μόνο να ξαναζήσω όσα έζησα..
Να νιώσω όσα ένιωσα...
Να νιώσω ακόμα και τον πόνο που έζησα πρίν απο 2,5 περίπου χρόνια..έναν πόνο που μου έσκισε τα σωθικά και τώρα με κάνει να δακρίζω....
Να νιώσω τα πόδια μου να τρέμουν για το κάθε πρώτο ραντεβού και που ακόμα τρέμουν.. ακόμα κι ας είναι το χιλιοστό μας ραντεβού...
Να νιώσω  την χαρά που ένιωθα σε τόσες πολλές στιγμές στην ζωή μου..
Να νιώσω πώς είναι να ξεκαρδίζομαι στα γέλια, όταν με τις φιλεναδίτσες, προσπαθούμε να κάνουμε σοβαρή συζήτηση και τελικά χαζολογάμε μέχρι αηδίας...
Θέλω να σου πώ πολλά...
Αλλά τόση ώρα γράφω και ίσως ακόμα δεν κατάφερα να σου πώ όλα αυτά που θέλω...
Μήπως κατάλαβες εσύ????
Εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές....

Δίνη

49

Posted by next_day | Posted in | Posted on 8:47 π.μ.

Λένε ότι αν αλλάξεις έστω και το παραμικρό στην ιστορία, τότε όλα θα αλλάξουν όλα θα είναι διαφορετικά...
Προσπαθώ να το κατανοήσω λίγο όλο αυτό, αλλά μπλέκομαι σε σκέψεις πολλές που με ρουφάνε όλο και πιο βαθιά....
Εστώ λοιπόν ότι ο πατέρας μου γεννιόταν σε ένα διαφορετικό μέρος..
Θα γνώρισε διαφορετικούς ανθρώπους, των οποίων οι ζωές θα ήταν διαφορετικές απ'ότι είναι τώρα και οι ζωές αυτών που ξέρει τελικά θα ήταν επίσης διαφορετικές..Πρόσθεσα σε αυτούς όλους τους διαφορετικούς ανθρώπους που θα γνώριζαν εφόσων θα ήταν και οι ίδιοι διαφορετικοί..Μπάχαλο!
Συνεπώς, ο πατέρας μου δεν θα γνώριζε την μαμά και άρα δεν θα γεννιόμουν εγώ..άρα πιθανόν εσύ που διαβάζεις αυτό το βλογ δεν θα το διάβαζες αφού δεν θα υπήρχε, αρά πιθανόν να ήοσυν κάπου αλλού ή να μην είχες γεννηθεί ούτε εσύ.. Πρόσθεσε και πάλι όλους αυτούς που ξέρεις, με αυτούς που ξέρουν και πόσο διαφορετικοί θα ήταν και αυτοί!
Εάν λοιπόν, δεν υπήρχες εσύ, πιθανόν να συμβαίνει γιατί οι γονείς σου δεν γνωρίστηκαν, άρα και οι ζωές πόσων ακόμα ανθρώπων έχουν αλλάξει.
όχι, δεν είμαι ψώνιο με τον πατέρα μου...
Απλά άλλαξα ένα λιθαράκι της ιστορίας και αναρωτιέμαι...
Πόσο πίσω μπορεί να φτάσει όλο αυτό...

Και το βασικότερο...
Αν κάποτε, κάποιος μπόρεσε να αλλάξει την ιστορία...

Μήπως τελικά για άλλες ζωές προοριζόμασταν;;;;
Μήπως είμαστε όλοι εκείνοι των οποίων οι ζωές άλλαξαν, επειδή κάποιος "πείραξε" την ιστορία?????

Πάω να πιώ καφέ.....
Καλημέρα!

Θέλω στοργή και προδέρμ...

35

Posted by next_day | Posted in , | Posted on 7:05 μ.μ.

Γιατί βήχω σαν σκατόγερος...
Γιατί απο χθές δεν έχω κάνει ούτε ένα τσιγαράκι(το οποίο δεν είναι απαραίτητα κακό..)
Γιατί δεν έχω βγεί απο σπίτι...
Γιατί κρυώνω..
Γιατί ζεσταίνομαι..
Γιατί έχω γεμίσει τα σεντόνια μύξες..
Γιατί πονάνε τα πλευράκια μου...
Γιατί έχω ακόμα 120 αδιάβαστα στον Reader....
Γιατί το σιρόπι για τον βήχα έχει απαίσια γεύση..
Γιατί πήγα να φάω τσουρέκι κάστανο απο Τερκενλή και δεν κατάλαβα γεύση..
Γιατί το στομάχι μου έχει γίνει πλήρες φαρμακείο..
Γιατί όταν ανασαίνω σφυράω σαν τρένο που ξεκινάει το ταξίδι του...

Θέλετε κι άλλα;;;;;;


Μυρίζομαι κρύωμα!

31

Posted by next_day | Posted in , | Posted on 1:09 μ.μ.

Θέλω να ελπίζω ότι απλά δεν μυρίζω καλά...
Αν όμως δεν μυρίζω καλά, σημαίνει ότι η μύτη μου είναι μπουκωμένη άρα είμαι κυρωμένη.. Άρα μυρίζω καλά!! Άρα δεν είμαι κρυωμένη!
Ουφ! Κύκλους κάνω μάλλον!
Όμως καλά να πάθω, δεν λέω.. εχθές ανάψεμε το τζακάκι μας και εμένα που με έχανες που με έβρισκες σε δύο σημεία ήμουνα.. Μια στο τζάκι, μόνο ολόκληρη που δεν έμπαινα μέσα, και μετά στο μπαλκόνι με το κοντομάνικο επειδή έσκαγα..
Φώναζε η κακομοίρα η μανουλίτσα... Θα κρυώσεις!!!
Δεν παθαίνω τίποτα, είμαι νεό παιδί εγώ, την κοροίδευα!
Φάτα τώρα νέο παιδί, που δεν παθαίνεις τίποτα!!!!
Κατα τ'άλλα το ΣΚ πέρασε τέλεια...
Το Σάββατο ήμουν Artisti Macaroni με μια πολύ καλή μου φίλη και αφου ξεκοιλιαστήκαμε στο φαγητό πήγαμε για έναν καφεδάκι να χωνέψουμε σαν παιδιά κι εμείς!
Την Κυριακή ήρθε το σκατούλι μου στο σπίτι και είχε την φαεινή ιδέα να μου βάψει τα νύχια! Τί να την κάνω λέω κι εγώ, μια την έχω, ας την αφήσω! Πήρε λοιπόν το κόκκινο και εκτός απο τα νύχια έβαψε και όλα μου τα δάχτυλα και φυσικά και το τραπεζάκι που ακουμπούσαμε. Ξερεί κάνεις πώς βγαίνει το μανό απο τζάμι.. με ασετόν το δοκίμασα αλλά τίποτα!
Σήμερα η εβδομάδα ξεκίνησε στραβά!
Εκτός της μύτης που τρέχει, έχω αρχίσει και φτερνίζομαι και έχω και κρυάδες...ακους αφεντικόοοο;;;; άδειαααααααααα.....ανναρρωτικήηηηηηη!!!!!!!!!!!!!!
Τέσπα, θα περάσει κι αυτό...

Εσε'ίς αγαπημένοι μου??? Πείτε μου τα νέα σας..πώς περάσατε το σκ???
Καλό μήνα και καλή εβδομάδα να έχουμε!!

Φιλί γλυκό σε όλους!!

Εκστρατεία υπέρ της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα

18

Posted by next_day | Posted in | Posted on 10:56 π.μ.



Τα μέλη του Keep on Blogging σε μια προσπάθεια να στηρίξουν την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στο φυσικό τους χώρο αποφάσισαν να δράσουν όλοι μαζί ενωμένοι ανεβάζοντας την ίδια ημέρα Κυριακή 1 Νοεμβρίου το παρακάτω κείμενο:
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε επισκεφτεί ή θα επισκεφτούμε το νέο μουσείο Ακρόπολης.
Κάποιοι έχουμε επισκεφτεί και τα κομμάτια που είναι στο Βρετανικό Μουσείο.

Επειδή τα έργα τέχνης αξίζουν περισσότερο όταν είναι ολοκληρωμένα.
Επειδή τα κενά στις μετώπες του Παρθενώνα αποτελούν παραφωνία στο υπέροχο αυτό δημιούργημα.
Επειδή πλέον υπάρχει ζεστός και φιλόξενος χώρος που μπορεί να τα φιλοξενήσει.
Επειδή αυτός ο χώρος βρίσκεται σε αρμονία και άμεση οπτική επαφή με την ίδια την Ακρόπολη.
Επειδή ο αγώνας της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη και η προσδοκία όλων των Ελλήνων είναι καιρός να ευοδωθούν.

Για όλα αυτά λέμε ΝΑΙ στην επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα.




The members of Keep on Blogging , in an attempt to support the return of the Parthenon Marbles to their natural space, have decided to act together by posting on the same day, Sunday November 1st, the text below:

Most of us have already or will visit the New Acropolis Museum.
Some of us have also visited the pieces held at the British Museum.

Since works of art are more valuable when they are complete.
Since there now exists a warm and hospitable place to host the marbles.
Since it’s high time that Melina Mercouri’s battle and the expectations of all Greeks were realized.

We say YES to the return of the Parthenon Marbles to Greece.