Κόρη κουκουβάγια!

18

Posted by next_day | Posted in , , , , | Posted on 1:15 μ.μ.

Η δική μου μαμά είναι ο ορισμός της "Μαμάς Κουκουβάγιας! 
Το δικό της παιδί, είναι το πιο όμορφο, το πιο έξυπνο, το πιο πολύ σε όλα! Και εγώ την πειράζω! Αλλά πάντα έχει την απάντηση έτοιμη, αποστομωτική και χιομουριστική!

Θα ήθελα πολλά να πώ για την μαμά... για την δική μου μαμά!

Εκείνη (με Ε κεφαλαίο όχι γιατί είναι στην αρχή της πρότασης, αλλά γιατί δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά!).....

Που με στήριξε όταν νόμιζα ότι όλος ο κόσμος χανόταν!  

Που η αγκαλιά της σε κάθε μου ανάγκη ήταν διάπλατα ανοιχτή! Ζεστή και ταυτόχρονα δροσιστική!

Που τα φιλιά της απαλά και πάντα έπαιρναν έστω και λίγο τον πόνο μακριά!

Οι τσακωμοί μας άπειροι... αλλά όσο μουτρωμένη κι αν έλεγα εγώ καληνύχτα, εκείνη πάντα μου έλεγε "Καληνύχτα κοριτσάκι μου" κι έσκαγα κρυφό χαμόγελο εγώ! 

Οι συζητήσεις μας ακόμα περισσότερες.... Ευχάριστες, δυσάρεστες, φιλοσοφημένες! 

Ναι, θα μπορούσα να πώ πολλά..... Κρατώ φυλακτό στην καρδιά μου τα πάντα της!

Και αυτό που θέλω να μείνει εδώ γραμμένο είναι τρία πολύ πολύ ξεχωριστά και ιδιαίτερα μηνύματα της! Μηνύματα που έφεραν δάκρυα στα μάτια, από συγκίνηση, από θλίψη, από χαρά! Το καθένα για τους δικούς του λόγους! 

Όταν έβλεπε πόσο φοβόμουν για την μέρα που θα ξημέρωνε... Πού έβλεπε πόσο πολύ έτρεμα για τα νέα δεδομένα που είχαν εμφανιστεί τόσο βίαια στην ζωή μου... Που δεν μπορούσα να δώ πίσω απο τις άσχημες καταστάσεις και δεν άφηνα τον χρόνο να μαλακώσει την πληγή.. Τότε μου έστειλε......
"Τίποτα δεν μένει ίδιο.. Κάθε λεπτό, κάθε μέρα είναι διαφορετικό και νέο για όλους! Ζήσε την κάθε καινούρια μέρα.. Αξίζει και το αξίζεις"  
... και έφυγε για λίγο ο πόνος! Φώτισε ο δρόμος που έπρεπε να περπατήσω!

Όταν ο καιρός περνούσε, και τα αισθήματα θυμού και οργής δεν μπορούσαν να ηρεμήσουν μέσα μου.. Όταν έφτασα να κατηγορώ τον εαυτό μου για όλον τον ψυχικό εξευτελισμό που δέχτηκα... όταν άρχισα να παραμελώ στο έπακρο τον εαυτό μου... όταν μαύροι κύκλοι έκαναν την εμφάνιση τους... όταν το μόνο που χρειαζόμουν ήταν να φύγουν όλοι απο το σπίτι και να μείνω μόνη μου.... και όταν τελικά το έκανε μου έστειλε....

"Κοριτσάκι μου, δεν στεναχωριέμαι που έφυγα.. Το καταλαβαίνω και το σέβομαι.. Να μου προσέχεις την Μάρθα και να την αγαπάς! Το αξίζει!"

.... και πλημμύρισα απο τύψεις... που της είχα μιλήσει άσχημα το προηγούμενο βράδυ.. που ότι κι αν έγραφε ήξερα ότι έφευγε στεναχωρημένη... και αναθάρρησα ταυτόχρονα! Μου έδινε μια ευθύνη.. να προσέχω την Μάρθα της και να την αγαπάω! Δεν θα μπορούσα να την απογοητεύσω λοιπόν και θα έκανα ότι μπορούσα για αυτό που μου ζητούσε!

Και όταν όλα αυτά περάσαν... Και μπορούσα και χαμογελούσα πάλι... Και μπορούσα να της πώ ότι είμαι καλά και να το εννοώ.... Τότε της έστειλα ένα πρωινό.. 
"αν και δευτέρα, αν και πρώτη μέρα στην δουλειά χαμογελώωωω" 

Και η απάντηση για ακόμα μια φορά μου έφερε δάκρυα στα μάτια! Αυτή την φορά όμως ήταν δάκρυα χαράς! Δάκρυα ευτυχίας! Γιατί είχα καταφέρει και είχα προσέξει την Μάρθα της, το παιδί της! Και δεν το είχα κάνει μόνο για εκείνη τελικά! Το είχα κάνει για μένα! Γιατί όπως είπε και στην απάντηση της 

" Χαίρομαι πολύ γιατί αυτή είναι η Μάρθα που αγαπώ!"!!!

Μανούλα, δεν είσαι μόνο εσύ Μαμά Κουκουβάγια! Έχεις και κόρη κουκουβάγια για την μαμά της!!!!
Να το θυμάσαι!!! 

It's me again!

18

Posted by next_day | Posted in , | Posted on 9:43 π.μ.

Photo from here
Οι αναρτήσεις στο πρόχειρο έχουν αρχίσει και γίνονται πάρα πολλές! Όλο και μαζεύονται, αλλά καμιά από όλες τις φορές που αποφασίζω και κάνω σύνδεση στο αραχνιασμένο μου πλέον σπιτάκι δεν βρίσκω κάποια για να πώ, είμαι εδώ και είμαι καλά! Μου θυμίζω λίγο τους ανώνυμους αλκοολικούς! Είμαι η Μάρθα και είμαι καλά! 

Τέλοσπαντων, επειδή και πάλι δεν θα βρω τις κατάλληλες λέξεις, είπα να έρθω από εδώ να σας στείλω την καλημέρα μου και να σας ενημερώσω ότι θα περάσω απο τα δικά σας σπιτικά! Να μάθω τα νέα σας, να δώ ποιοι διακοπάρουν, να δώ τί γίνεται τέλοσπαντων σε αυτόν εδώ τον κόσμο, γιατί με όσα είδα στον έξω κόσμο κάπου έχασα την μπάλα!

Τα βρήκα όμως όλα! Και τα έβαλα σε μια σειρά και μπορώ πλέον και χαμογελώ! Θα τα πούμε όλα σιγά σιγά!

Αφήνω λοιπόν την καλημέρα μου, πολλά διαμαντένια φιλιά και ένα τεράστιο ευχαριστώ για την υποστήριξη όλων σας στα ζόρια που πέρασα!!!!

Έρχομαιαιαιαιαιαιαι!! Ετοιμαστείτε!