Είναι και δικός μας ο κόσμος

Posted by next_day | Posted in , | Posted on 3:22 μ.μ.

"Αναρωτιόμουν για ποιό θέμα να γράψω αυτό το μήνα στο περιοδικό "Νέα της Κοινότητας των Κωφών". Για λίγα λεπτά πανικοβλήθηκα σκεπτόμενος ότιδεν υπάρχουν άλλες ιστορίες στο μυαλό μου.

Τελικά, με έσωσε μια κατσαρίδα. Θα σας πώ τί συνέβη. Καθώς πήγαινα στους γονείς μου, στη μέση περίπου του δρόμου σταμάτησα σε ένα εστιατόριο. Όταν ήρθε η σερβιτόρα να πάρει την παραγγελία, της έδειξα στον κατάλογο τί ήθελα. Αυτή συνέχισε να μιλάει. Ίσως έλεγε ποιό ήταν το πιάτο της ημέρας. Την διέκοψα, της έκανα χειρονομία ότι δεν ακούω και έδειξα ξανά την παραγγελία μου.

Ενοχλήθηκε και είπε δείχνοντας τα χείλη της : "Γιατί δεν μιλάς;". Όταν πρόφερα με δυσκολία "ένα χάμπουργκερ με τυρί", ταράχτηκε και έφυγε. Δεκαπέντε λεπτά αργότερα ξαναγύρισε φέρνοντας το φαγητό μου και ένα σημείωμα που ήταν γραμμένο με πολλά λάθη. Καθώς το διάβαζα αναρωτήθηκα πού έμαθε να γράφει, ήταν τόσο ανορθόγραφη. Το σημείωμα έλεγε : "Έχω έναν κωφό αδελφό ο οποίος παρακολούθησε ένα πολύ καλό σχολείο στα βόρεια. Τώρα μιλάει καλά. Πρέπει να μάθεις να μιλάς, ποτέ δεν είναι αργά. Τελοσπάντων, ζείς σε έναν κόσμο ακουόντων".
Θύμωσα, σκεπτόμενος με ποιό δικαίωμα υποστήριζε ότι δεν έκανα λογοθεραπεία. Παρακολούθησα σχολείο που ενσωμάτωνε την λογοθεραπεία στην φιλοσοφία του. Εκτός του ότι αφιέρωσα πολλέ ώρες προσπαθώντας να προφέρω τον ήχο Π αντί για ΜΠ στοιχείο το οποίο - σύμφωνα με την παραπάνω φιλοσοφία - θα μου επέτρεπε να επικοινωνώ επιτυχώς στον "Κόσμο των Ακουόντων".

Ήμουν τόσο εκνευρισμένος με το σημείωμα, που δεν κατάλαβα ότι η σερβιτόρα στεκόταν και περίμενε για την απάντηση μου. Καθώς την κοίταξα, τα μάτια και το στόμα της άνοιξαν τρομαγμένα και έφυγε γρήγορα. Επέστρεψε αμέσως με ένα αεροζόλ. Σηκώθηκα αμέσως να τρέξω, να προφυλάξω τον εαυτό μου, σκεπτόμενος "τί έκανα που πρέπει να με ψεκάσει;". Πέρασε γρήγορα απο μπροστά μου κατευθυνόμενη στο τραπέζι πίσω απο μένα όπου περπατούσε μια κατσαρίδα. Άδειασε σχεδόν το μισό μπουκάλι για να τα καταφέρει. Παρακολουθούσα την σκηνή έκπληκτος. Φυσικά, δεν μπόρεσα να τελειώσω το φαγητό μου. Πλήρωσα κι έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα παίρνοντας το σημείωμα μαζί μου.

Στον δρόμο ξαναδιάβασα το σημείωμα και αυτή την φορά κόλλησα στην φράση "Ζείς σε έναν κόσμο ακουόντων".

Με ποιό δικαίωμα οι ακούοντες επιβάλλουν σε μας την επικράτηση του κόσμου τους; Το χειρότερο είναι ότι υπάρχουν κωφοί, οι οποίοι υποστηρίζουν τις αξίες του κόσμου των ακουόντων σε μας τους κωφούς, λέγοντας συνεχώς ότι πρέπει να μάθουμε να μιλάμε γιατί ζούμε σε έναν κόσμου ακουόντων. Είναι αξιοπεριέργο, γιατί με αυτό τον τρόπο αρνούνται την δική τους ύπαρξη σαν κωφά άτομα.

Προτείνω σε όλους εμάς να διαλαλούμε ότι "είναι και δικός μας ο κόσμος". Βέβαια, δεν μπορώ να αρνηθώ το γεγονός ότι υπάρχουν περισσότεροι ακούοντες από ότι οι κωφοί, αλλά αρνούμαι το δικαιώμα τους να διεκδικούν τον κόσμο. Εγώ ως κωφός έχω τα δικά μου δικαιώματα και την δική μου θέση σε αυτόν τον πλανητή. Εμείς που μιλάμε τη νοηματική γλώσσα, λειτουργούμε εξίσου καλά σε όλες τις πτυχές της ζωής.

Κερδίζοντας την θέση μας σε αυτόν τον κόσμο, θα πρέπεθ  διδάξουμε την νοηματική γλώσσα στους ακούοντες.

Με αυτόν τον τρόπο, γεφυρώνουμε τους δύο κόσμους....."

Κεφάλαιο απο το βιβλίο "American Deaf Culture, An Anthology", Baham B. (1989)



Την Δευτέρα ξεκινάω επιτέλους μαθήματα!!!!

Comments (19)

Με αυτον τον τροπο γεφυρωνουμε τους 2 κοσμους.Χαιρομαι που θα ξεκινησεις να το κανεις.

Αν δεν έφτανα στο τέλος θα έμενα με την ιδέα ότι είναι δικό σου το κείμενο και μπερδεύτηκα εντελώς..
Δικαιώματα έχουν όλοι.. όλοι όμως..

Καλή αρχή και συνέχεια next day.
Μάλλον πλουσιότερη θα βγεις :-)

Καλό σου βράδυ

Το βρισκω εξαιρετικο! Φοβερος ο τυπος! Επρεπε να της γραψει οτι κι εκεινος πηγε σε ενα εξαιρετικο σχολειο που μαθαιναν ορθογραφια κι οτι πρεπει να μαθει να γραφει γιατι ζει σε εναν κοσμο μορφωμενων! Να δουμε θα της αρεσε της μουλαρας!

και εγω επαθα αυτο που ειπε ο ηφαιστιωνας
παιδεια και ευγενεια το παν !!

Πολύ καλή ιστορία. Αλλά διαβάζοντάς την, ενιωσα... μισός. Γιατί εγώ το ξεκίνησα κάπως ανάποδα. Τεσπά.
Καλή αρχή με τα μαθήματα!

Χμμμ... Δεν είναι λίγο ουτοπικό όμως να σκεφτόμαστε πως όλοι ο ακούντες θα μάθουν τη νοηματική για τους κωφούς;
Πιστεύω πως είναι καλό να μαθαίνουμε και οι δύο πλευρές να γεφυρώνουμε το χάσμα, αλλά το να μη μάθει ένας κωφός να μιλάει γιατί περιμένει από τους ακούντες να μάθουν τη νοηματική, πιστεύω μόνο προς όφελός του δε θα βγει.
Φιλάκια!

*Και ναι, πρώτο μου σχόλιο εδώ :Ρ Καλώς σε βρήκα :D*
Υπέροχη ιστορία και πολύ αληθινή. Όπως έχω ξαναπεί αλλού, αν το blogspot είχε δυνατότητα faving, θα το πρόσθετα.
Καληνύχτα!

Πολύ καλό κείμενο.
20 χρόνια έχουν περάσει και δεν έχει αλλάξει τίποτα!

Καλησπέρα next day!
Αλήθεια θα αρχίσεις μαθήματα; Μπράβο σου! Κι εγώ θέλω να μάθω τη νοηματική! Θεωρώ ότι δεν είναι σωστό να μαθαίνω αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και να μην γνωρίζω να συνεννοούμαι με ένα αρκετά μεγάλο μέρος του πληθυσμού το οποίο δεν υπολείπεται σε τίποτε πέρα από την ακοή!
Και πάλι μπράβο σου!:)
Φιλιά πολλά!

Και άργησες!!!
(Εγω το έχω κάνει ήδη) :)))
Ελπίζω κάποτε να μην υπάρχει καμία διακριση σε κανενα τομέα!

Ξερω πως ελπίζω σε πολλά...αλλά ρε γμτ ειναι στο χέρι μας!

Καλησπερα

'Όλοι Διαφορετικοί, Όλοι Ίσοι'.. Πόσο εύκολα το προφέρουμε και πόσο δύσκολα το προσφέρουμε.. Και πόσο εύθραυστα είναι τα όρια ανάμεσα στην Κανονικότητα (υπάρχει άραγε κάτι τέτοιο;;) και τον Φασισμό.. Ειδικά όταν η λέξη Ανθρωπιά απουσιάζει από το καθημερινό μας Εορτολόγιο..

Συμφωνώ με το (πικρό) σχόλιο της Butterfly..

Καλή αρχή στα μαθήματα, κορίτσι!
Φιλία!

Σπουδαίο κείμενο, είναι καλό να τα μαθαίνουν κι άλλοι αυτά.
Καλή αρχή!


ΥΓ.Θέλησα να αλλάξω τη διεύθυνση του blog μου και ύστερα μετά λύπης μου παρατήρησα πως δεν μπορούσε κανείς να εισέλθει...
Απλά ανανέωσε την παρακολούθηση βάζοντας την διεύθυνση: http://equationallove.blogspot.com/
Η παλιά θα χαθεί!

Ευχαριστώ και συγγνώμη για την αναστάτωση!

Πέρασμα μου για να μάθω νεα σου και να ευχηθώ καλή εβδομάδα για όλους μας.
Μπραβο σου!!!!!!

Ζουζού είσαι καλά;;Χάθηκα για λίγο,τρεχάματα!!Τι γλυκό κειμενάκι είναι αυτό!!Πολλα μπράβο κουκλίτσα μου!!Πολλά φιλιά!

Πρωτη φορα απο εδω και νομιζω οτι το κειμενο σου ηταν υπεροχο.
Φυσικα θα πρεπει με καποιο τροπο να γεφυρωθει αυτο το χασμα.:)

Τι κάνεις καλή μου next day; Ελπίζω να είσαι καλά!

Έχω πάρα πολύ καιρό να περάσω και βλέπω πως κι εσύ έχεις καιρό να γράψεις.

Σου αφήνω την καινούρια μου διεύθυνση. http://www.roloi-skia.blogspot.com/

Όποτε θες σε περιμένω!

Καλημέρα και φιλιά!

Σου ευχομαι καθε τι στην ζωη σου να το κανεις με το ιδιο παθος

Καλες γιορτες!

Δημοσίευση σχολίου